Πού πάνε όλες αυτές οι ευχές;
-Καλή χρονιά
-Χρόνια πολλά
-Με υγεία
-Με κέφια
-Με τύχη και γαλήνη και ειρήνη και χαρά.
Μα τι όμορφες ευχες!
Όταν ήμουν μικρή όλα αυτά τα γράφαμε με το χέρι σε υπέροχες γιορτινές κάρτες που αγοράζαμε με το που έμπαινε ο Δεκέμβριος και αρχίζανε τα προεόρτια. Μαζί με τον μπαμπά κάναμε τη λίστα αυτή όλων των συγγενών και φίλων που δεν ζούσαν στην πόλη μας για να τους στείλουμε ευχές με το ταχυδρομείο. Όσες στέλναμε άλλες τόσες παίρναμε.
Τι χαρά ήταν αυτή.
Ο μπαμπάς έγραφε σε καθαρεύουσα.
“Φίλτατε Ιωάννη, δι’ εσέ και την οικογένειά σου… μπλα… μπλα… μπλα..!”
Έχω ακόμα στα παλιά κουτιά του σπιτιού μας τέτοιες κάρτες φυλαγμένες σαν θησαυρό. Εκεί βρίσκεται όλη η ιστορία εκείνων των αγαπημένων της παιδικής μου ηλικίας. Οι αναμνήσεις μιας ολόκληρης εποχής.
Οι θείες, οι γιαγιάδες, οι φίλοι των γονιών μου.
Οι κάρτες αυτές που έχουν γράψει τη δική τους ιστορία.
Έχουν κάτι το μεταφυσικό αυτές οι ευχές.
Έχουν ανάμνηση και προσδοκία, αναζητούν το φως μ’ έναν παραμυθένιο τρόπο.
Είναι σαν δώρο στην ψυχή μας.
Τι κι αν τώρα μετατράπηκαν σε social media.
Πάλι ευχές είναι. Και τόσο άμεσες!
Το facebook μου κατακλύστηκε μ’ όλες εκείνες τις ευχές από φίλους και “φίλους”, που δεν ξέρω προσωπικά. Οι κάρτες γίνανε μικρά βιντεάκια με χριστουγεννιάτικα δέντρα που στριφογυρίζουν σαν καρουζέλ, με τον Άγιο Βασίλη να φέρνει τα δώρα της χαράς. Τι όμορφες ευχές!
Και βέβαια όλη αυτή η ενέργεια των ευχών κάπου πηγαίνει, δεν γίνεται!
Πάει στις καρδιές μας, στο μυαλό και την ψυχή μας. Με κάποιο τρόπο μας απαλλάσσουν, έστω και στιγμιαία, από την υπαρξιακή μας αγωνία.
Η γαλοπούλα που δεν έφτιαξα
Εγώ φέτος δεν έφτιαξα γαλοπούλα
Όλοι οι φίλοι μου μού το ξεκαθάρισαν.
«Δεν θέλουμε γαλοπούλα».
Άλλοι γιατί την απεχθάνονται,
άλλοι γιατί δεν διαθέτουν την κουλτούρα της παραδοσιακής γαλοπούλας με την όποια γέμιση, τη σάλτσα από κράνμπερι, το φλαμπάρισμα με κονιάκ και όλα τα συμπαρομαρτούντα με σεληνόριζα, κολοκύθα και σαλάτα Γουόλντορφ.
Άλλοι γιατί θέλανε άλλα εδέσματα πιο προσιτά ή πιο πρωτότυπα.
Έτσι κι έγινε
Δεν έφτιαξα τη γαλοπούλα των Χριστουγέννων και παρόλο που έφαγα συγκλονιστικά και εξαιρετικά γιορτινά φαγητά σε τραπέζια φίλων και στο σπιτικό μας, μου έμεινε το απωθημένο.
Κι αναρωτιέμαι:
Γιατί δεν τρώμε γαλοπούλα άλλη μέρα;
Γιατί κι αυτή σαν τη μαγειρίτσα της Ανάστασης την αποκλείουμε από όλο τον υπόλοιπο χρόνο;
Ε, λοιπόν, εγώ με το που θα τελειώσουν οι γιορτές θα κάνω ένα κάλεσμα με κεντρικό ήρωα την χριστουγεννιάτικη γεμιστή γαλοπούλα των ονείρων μου. Και να το θυμάστε, όλοι θα ξετρελαθούν όχι μόνο γιατί θα είναι νόστιμη, αλλά γιατί θα έχουν ήδη πεθυμήσει να ξαναζήσουν και να γευτούν τις γιορτές.
Η σούπα της αποτοξίνωσης
Ε, τώρα είναι η ώρα της. Χαλαρώστε τον οργανισμό σας μετά από την υπερφόρτωση των ημερών με όλα τα καλούδια και απολαύστε μια υγιεινή σούπα που θα σας κάνει καλό και θα χάσετε κανένα κιλό.
Υλικά
1/2 µέτριο άσπρο λάχανο ψιλοκοµµένο
3 µέτρια καρότα κοµµένα σε κυβάκια
2 µέτρια πράσα κοµµένα σε ροδέλες
1 μέτριο κρεμμύδι ψιλοκομμένο (προαιρετικό)
3 φύλλα μαρούλι ψιλοκομμένα
3 κλωνάρια σέλερι κοµµένα σε λεπτές φέτες
1½ λίτρο νερό
αλάτι, φρεσκοτριµµένο πιπέρι.
Εκτέλεση
Βράζουμε όλα μαζί τα υλικά, πλυμένα σε μια μεγάλη κατσαρόλα, μέχρι να μαλακώσουν.
Προσθέτετε στο τέλος ωμό ελαιόλαδο και λεμόνι.
