Αυτή η σοβαρή «Σοβιετία» που μας ταλανίζει σ’ αυτή τη χώρα είναι ένα ζήτημα που με εξοργίζει.
Αυτή η αντίληψη της εκμετάλλευσης έχει γίνει γραφική.
Μια ευνομούμενη κοινωνία που νοιάζεται και για τις δύο πλευρές αντιμετωπίζει αλλιώς το θέμα.
Οι απαράδεκτοι νόμοι με την υπερβολική φορολογία για τους μεν και τους δε δεν έχει τελειωμό σ’ αυτή τη χώρα.
Ο τελευταίος νόμος περί εργασίας, που περιορίζει τους εργαζόμενους στο να απασχολούνται μόνο για 8 ώρες ημερησίως ανά εργοδότη, προκαλεί έντονες αντιδράσεις και γεννά σοβαρά ερωτήματα ως προς τη σκοπιμότητά του και την πραγματική του στόχευση. Σύμφωνα με τη ρύθμιση αυτή, ακόμα και αν ένας εργαζόμενος επιθυμεί να εργαστεί παραπάνω – είτε από ανάγκη είτε από προσωπική επιλογή – δεν μπορεί να το πράξει ελεύθερα. Αν, μάλιστα, θέλει να απασχοληθεί σε δεύτερο εργοδότη την ίδια ημέρα, οφείλει υποχρεωτικά να μεσολαβήσει διάστημα τριών ωρών ανάπαυσης. Μια τέτοια διάταξη, αντί να προστατεύει τον εργαζόμενο, όπως ισχυρίζονται οι νομοθέτες, στην ουσία τον εμποδίζει να καθορίζει ο ίδιος τη ζωή και την εργασία του.
Ας δούμε την πραγματικότητα: Σε μια εποχή που η ακρίβεια καλπάζει, τα ενοίκια έχουν ξεφύγει, οι βασικές ανάγκες απαιτούν σημαντικά έξοδα και οι μισθοί μένουν στάσιμοι, πολλοί εργαζόμενοι δεν έχουν άλλη επιλογή από το να εργαστούν επιπλέον ώρες ή σε παραπάνω από μία δουλειές. Δεν είναι όλοι δημόσιοι υπάλληλοι ή προνομιούχοι σε θέσεις με επαρκείς αποδοχές. Υπάρχουν οικογένειες που προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα με μισθούς των 700-800 ευρώ τον μήνα. Και αντί το κράτος να προσφέρει εργαλεία και ευελιξία για την ενίσχυση αυτών των ανθρώπων, βάζει τεχνητά εμπόδια στην εργασία τους, καταργώντας στην πράξη το δικαίωμα στην ελεύθερη επιλογή.
Το επιχείρημα περί “προστασίας από εξουθένωση” είναι αμφισβητήσιμο. Η πραγματική εξουθένωση δεν προέρχεται από το αν δουλέψει κάποιος 9 ή 10 ώρες, αλλά από την αναγκαστική φτώχεια και το άγχος για την επιβίωση. Αν ένας εργαζόμενος θέλει να προσφέρει τις υπηρεσίες του περισσότερες ώρες – και εφόσον τηρούνται τα απαραίτητα μέτρα ασφάλειας και υγείας – γιατί να του το απαγορεύσει ο νόμος; Δεν μιλάμε για υποχρεωτική υπερεργασία από τον εργοδότη, αλλά για προσωπική απόφαση του ίδιου του εργαζομένου. Σε μια ελεύθερη κοινωνία, τέτοιου τύπου περιορισμοί είναι βαθιά πατερναλιστικοί και θυμίζουν παρεμβατισμό που δεν ταιριάζει σε σύγχρονα δημοκρατικά κράτη.
Ακόμη πιο προβληματική είναι η διάταξη περί “υποχρεωτικής ανάπαυσης” μεταξύ δύο απασχολήσεων. Τι εξυπηρετεί αυτός ο χρονικός φραγμός; Αν ένας εργαζόμενος δουλέψει 8 ώρες το πρωί και έχει βρει άλλη απασχόληση για το απόγευμα, γιατί να πρέπει να περιμένει υποχρεωτικά τρεις ώρες; Ποιος αποφασίζει πότε και πώς ξεκουράζεται ο εργαζόμενος; Μήπως το κράτος νομίζει ότι γνωρίζει καλύτερα από τον ίδιο τον άνθρωπο τις αντοχές και τις ανάγκες του;
Η ελευθερία στην εργασία δεν σημαίνει μόνο δικαίωμα στην απασχόληση, αλλά και στο πώς, πότε και πόσο θα εργαστεί κάποιος. Όσο η Πολιτεία συνεχίζει να νομοθετεί με όρους αυστηρού ελέγχου και όχι στήριξης της παραγωγικότητας και της ελεύθερης βούλησης, το αποτέλεσμα θα είναι η μείωση του εισοδήματος, η αύξηση της μαύρης εργασίας και η περιθωριοποίηση όσων προσπαθούν να σταθούν στα πόδια τους χωρίς κρατική βοήθεια. Ένα κράτος που εμποδίζει την εργασία, είναι τελικά ένα κράτος που τιμωρεί την αξιοπρέπεια.
Όσο για την κάρτα εργασίας ο τρόπος που λειτουργεί ή μάλλον δεν λειτουργεί δημιουργεί άγχος πιο πολύ στον εργαζόμενο.
Πετάξτε τη φοροδιαφυγή βάζοντας κίνητρα και άλλους τρόπους που άλλες χώρες έχουν εφεύρει πριν βγουν οι λάσπες.
Ψάρι στο φούρνο με εξωτική γεύση
Υλικά
- 1 κιλό ψάρι σε φέτες
- 4 πατάτες μέτριες
- 2 μέτρια καρότα
- 2 ντομάτες
- 2 κρεμμύδια
- 2 σκελίδες σκόρδο
- ½ ματσάκι μαϊντανό
- Φύλλα βασιλικού
- 1 φλιτζ. λευκό κρασί
- 1 κ.σ. τζίντζερ τριμμένο
- 3 κ.σ. σόγια σος
- 2 κ.σ. μέλι
- ½ φλ. ελαιόλαδο
- Αλάτι
- Φρεσκοτριμμένο πιπέρι
Εκτέλεση
- Πλένουμε τα ψάρια και τα στεγνώνουμε με χαρτί.
- Τα αφήνουμε στο ψυγείο μέχρι να ετοιμάσουμε τα υπόλοιπα υλικά.
- Καθαρίζουμε τα λαχανικά και τα κόβουμε όλα σε λεπτές φέτες.
- Τα βάζουμε σε ταψί.
- Προσθέτουμε αλάτι, πιπέρι, το μαϊντανό και το ελαιόλαδο και όλα τα υπόλοιπα υλικά.
- Ανακατεύουμε τα υλικά και τα ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200°C στον αέρα στη μεσαία σχάρα, για 40’ μέχρι να μείνουν με το λάδι τους.
- Ακουμπάμε τα ψάρια πάνω στα ψημένα λαχανικά.
- Ραντίζουμε με ελάχιστο ελαιόλαδο και συνεχίζουμε το ψήσιμο για 15-20′, προσέχοντας να μην στεγνώσουν τα ψάρια.
- Αν έχει αραιό ζουμί το δένουμε με λίγο κορν φλάουρ.
- Σερβίρουμε με ρύζι ατμού.
