- Κανένα επίσημο πρακτικό δεν επιβεβαιώνει απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου για τη χορήγηση των δανείων σε συγκεκριμένο επιχειρηματία της Μυτιλήνης
- 10 χρόνια από το λουκέτο στην Συνεταιριστική Τράπεζα πολλά έχουν αλλάξει και άλλα έχουν ξεχαστεί
Την Πέμπτη 10 Μαρτίου αναμένεται να συνεχιστεί η συνεδρίαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων για τη δεύτερη υπόθεση των θαλασσοδανείων της Συνεταιριστικής Τράπεζας Λέσβου-Λήμνου σε γνωστό επιχειρηματία της περιοχής μας, ο οποίος είναι κατηγορούμενος και ο ίδιος, μαζί με την τότε διοίκηση και τα στελέχη της τράπεζας.
Το δικαστήριο επρόκειτο να συνεχιστεί την περασμένη εβδομάδα, ωστόσο λόγω της ακύρωσης των δρομολογίων της Aegean δεν ήρθαν οι δικαστές από την Αθήνα, ώστε τελικά να αναβληθεί για ένα μήνα περίπου μετά.
Διαφορετική υπόθεση
Η δεύτερη δίκη για υπόθεση θαλασσοδανείων της Συνεταιριστικής Τράπεζας είναι μία μικρότερη υπόθεση σε σχέση με την κάλυψη των επιταγών στην πρώτη πολύκροτη υπόθεση για λογαριασμό Λέσβιου επιχειρηματία της διασποράς. Σε σχέση με τα 3 εκατομμύρια της πρώτης υπόθεσης, τώρα το ποσό της δεύτερης υπόθεσης των θαλασσοδανείων είναι σαφώς μικρότερο, δεν παύει όμως να είναι σημαντικό καθώς πρόκειται για 700.000 ευρώ και αφορά δάνεια του επιχειρηματία για την ανάπτυξη της επιχειρηματικής του δραστηριότητας. Σήμερα αυτό το ποσό με τους τόκους ανέρχεται στο 1,5 εκατομμύριο ευρώ και γι’ αυτό το ποσό θα δικαστεί ο επιχειρηματίας που θα καθίσει και ο ίδιος στο εδώλιο.
Η ώρα των κατηγορουμένων
Μέχρι τώρα η εξέλιξη της υπόθεσης δεν τράβηξε ιδιαίτερα το δημοσιογραφικό ενδιαφέρον, καθώς εξετάστηκαν μάρτυρες από πλευράς Τράπεζας της Ελλάδος και της Εκκαθάρισης. Ωστόσο από τις 10 Μαρτίου η υπόθεση αποκτά ενδιαφέρον, καθώς ξεκινούν οι απολογίες των κατηγορουμένων, οι οποίες αναμένονται με ενδιαφέρον. Κι αυτό καθώς ενώ το βούλευμα παραπέμπει τη διοίκηση για έγκριση του δανείου βάσει του πρακτικού 77 συνεδριάσεων του Δ.Σ. της Τράπεζας, δεν υπάρχει τυπική απόφαση έγκρισης του δανείου από τη διοίκηση.
Οι κατηγορούμενοι από πλευράς διοίκησης επικαλούνται ότι ουδέποτε έλαβαν απόφαση για τη χορήγηση του δανείου στον λόγω επιχειρηματία, ο οποίος βρέθηκε με το σημαντικό αυτό ποσό που του δάνεισε η Τράπεζα και οι χειρισμοί φέρονται να έγιναν σε υπηρεσιακό επίπεδο. Τουλάχιστον αυτό αφορά το τυπικό σκέλος της υπόθεσης, καθώς στη συνεδρίαση για την οποία γίνεται η παραπομπή του Διοικητικού Συμβουλίου, το θέμα ήταν η συζήτηση επί των επισφαλών δανείων που είχαν αρχίσει να «σκάνε» ξεφεύγοντας από τον έλεγχο της Τράπεζας και κατά τη διάρκεια αυτής της συνεδρίασης τέθηκε και το θέμα του επιχειρηματία. Ωστόσο ουδέποτε η διοίκηση επικύρωσε με ευκρίνεια, όπως τουλάχιστον είναι αποτυπωμένο στο πρακτικό, απόφαση χορήγησης δανείου στον επιχειρηματία.
Ποιος γνώριζε!
Αυτή είναι και η υπερασπιστική γραμμή που αναμένεται να ακολουθήσουν οι κατηγορούμενοι από πλευράς Διοικητικού Συμβουλίου, εκ των οποίων θα πρέπει να σημειώσουμε ότι κάποιοι δεν παρακολουθούσαν καν όλες τις συνεδριάσεις και ουσιαστικά είχαν εκλεγεί γιατί αυτό επέβαλε το κόμμα τους ή άλλοι, καθώς θεωρούσαν ότι με την απήχηση που είχε ο καθένας τους στην τοπική κοινωνία μπορούσε να βοηθήσει το θεσμό.
Στην πραγματικότητα όμως οι περισσότεροι από τους εκλεγμένους στη Συνεταιριστική Τράπεζα όχι μόνο δεν είχαν οικονομικές γνώσεις και ιδέα, έστω και για τους στοιχειώδεις κανόνες λειτουργίας του τραπεζικού συστήματος, αλλά δεν έδειχναν και ενδιαφέρον να μάθουν για τα όσα συνέβαιναν στην Τράπεζα. Από την άλλη πλευρά ωστόσο υπάρχει και η άποψη ότι δεν μπορεί η τράπεζα να έδινε ένα δάνειο ύψους 700.000 ευρώ και να μην γνώριζε ο Πρόεδρος και συγκεκριμένα μέλη του προεδρείου, καθώς σε μία τέτοια περίπτωση το συμπέρασμα που βγάζει κανείς είναι ότι η τράπεζα ουσιαστικά θα λειτουργούσε χωρίς διοίκηση ή μάλλον πως… η διοίκησή της θα ήταν ο υπηρεσιακός μηχανισμός!!
Η Συνεταιριστική Τράπεζα χάθηκε στο χρόνο
Την ημέρα που θα συνεχίζεται η συνεδρίαση για τη δεύτερη υπόθεση των θαλασσοδανείων της Συνεταιριστικής Τράπεζας θα απομένουν 12 μέρες για να συμπληρωθούν 10 χρόνια από το λουκέτο της Συνεταιριστικής Τράπεζας Λέσβου-Λήμνου και 16 χρόνια από το ξέσπασμα των κλυδωνισμών στην πρώτη πολύκροτη υπόθεση. Ακόμα και αυτή η υπόθεση δεν έχει τελεσιδικήσει, ενώ εκκρεμεί η δεύτερη υπόθεση που θα συνεχιστεί στις 10 Μαρτίου και δεν έχει ξεκινήσει ακόμα η μεγάλη υπόθεση, με πλειάδα κατηγορουμένων και μαρτύρων, που ουσιαστικά τροφοδοτήθηκε από την έρευνα των Οικονομικών Εισαγγελέων και βρέθηκαν μπλεγμένοι ακόμα και δανειολήπτες που αποδεδειγμένα δέσμευσαν όλη την περιουσία τους για τα δάνεια, ακόμα και εγγυητές που αντιμετωπίζουν κακουργηματικές κατηγορίες για απιστία.
Προκαλεί ίλιγγο και μόνο η σκέψη πώς θα εκδικαστεί αυτή η υπόθεση. Ποια αίθουσα θα χωρέσει τόσους κατηγορούμενους και μάρτυρες και πόσες εβδομάδες – αν υποθέσουμε (αν και είναι αδύνατο) ότι θα δικαστεί συνεχόμενα – μήνες ή και χρόνια αν οι συνεδριάσεις διακόπτονται, που αυτό είναι το φυσιολογικό, θα χρειαστούν για να τελεσιδικήσει;
Στα τόσα χρόνια που πέρασαν, οι υποθέσεις της Συνεταιριστικής Τράπεζας ξεχάστηκαν και μάλιστα κάποιοι εκ των κατηγορουμένων δεν βρίσκονται στη ζωή με πρώτο τον πρόεδρο που ήταν εκ των βασικών κατηγορουμένων. Άλλοι αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας και βασικοί κατηγορούμενοι, όπως ο διευθυντής της επίμαχης περιόδου, βρίσκονται σε προχωρημένη ηλικία, οπότε ουσιαστικά η φυλάκισή τους ίσως δεν έχει κανένα νόημα.
Τα χρόνια που χρειάστηκαν για τη διερεύνηση των υποθέσεων αλλά και για να φτάσουν στις αίθουσες των δικαστηρίων και να εκδικαστούν και τα όσα μεσολάβησαν όλο αυτό το διάστημα έχουν αλλάξει πλέον τα δεδομένα. Στην εκδίκαση των υποθέσεων στην αίθουσα βρίσκονται συνήθως μόνο συγγενικά πρόσωπα των κατηγορουμένων, ελάχιστοι, μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού από τους μετόχους της Τράπεζας. Αυτό ήταν το πρόβλημα για τη Συνεταιριστική από την αρχή, οι μέτοχοι ψήφιζαν εκλέγοντας διοικήσεις χωρίς να συμμετέχουν στο μεγαλύτερό τους ποσοστό στις συνελεύσεις, να παρακολουθούν και να ενημερώνονται για την πορεία της Τράπεζας. Ψήφιζαν το φίλο, το συγγενή, αυτόν που τους υπέδειξε ενδεχομένως η κομματική τους θέση, ψήφιζαν τον άνθρωπο, τον καλό επιχειρηματία, όχι όμως ανθρώπους για τους οποίους ήταν πεπεισμένοι ότι θα μπορούσαν να διοικήσουν μία Τράπεζα, ότι είχαν εμπειρία! Κι όμως το οξύμωρο είναι πως οι έμπειρες διοικήσεις και στελέχη εμπορικών τραπεζών και μάλιστα για μεγάλα σκάνδαλα έχουν απαλλαγεί των ευθυνών τους διά νόμου, ώστε οι μόνοι τελικά που έχουν καθίσει στο εδώλιο του κατηγορουμένου να είναι οι πραγματικά ερασιτέχνες διοικούντες τη Συνεταιριστική Τράπεζα Λέσβου-Λήμνου. Και μάλιστα ο πρόεδρος, το «κεφάλι» της Τράπεζας, ενάντια του οποίου τότε στρέφονταν όλα τα βέλη και του καταλόγιζαν τη μέγιστη ευθύνη, έφυγε από τη ζωή πριν καν προλάβει να απολογηθεί.
Το μόνο βέβαιο είναι πως από το λουκέτο της Συνεταιριστικής Τράπεζας έχασε η τοπική κοινωνία ένα τραπεζικό ίδρυμα με κοινωνικό πρόσωπο, σε μία εποχή που οι τράπεζες δεν έδιναν, τόσο απλά, δάνεια στον κόσμο. Και η Συνεταιριστική βοήθησε επιχειρηματίες και ιδιώτες να αντιμετωπίσουν τα οικονομικά τους αδιέξοδα, ανθρώπους που πλήρωσαν μέχρι το τελευταίο ευρώ τις υποχρεώσεις τους σε αντίθεση με άλλους που πήραν τα εκατομμύρια και τα “βούλιαξαν”.
Αυτός ο κοινωνικός ρόλος είναι που απουσίασε δυστυχώς από την τοπική κοινωνία και την αναπτυξιακή δραστηριότητα της Λέσβου από το 2012, μία απουσία ιδιαίτερα έντονη στα χρόνια της οικονομικής κρίσης, στην αρχή της οποίας κόπηκε το νήμα της ζωής για τη Συνεταιριστική.
