Του Αριστείδη Καλάργαλη
Τα προβλήματα που δημιούργησε η κακοκαιρία της περασμένης εβδομάδας ήταν αφορμή, σε κάποιους, σε όσους ήθελαν να δουν κι αλλιώς τα γεγονότα, να προβληματιστούν για τον δημόσιο χαρακτήρα υπηρεσιών, φορέων και αγαθών. Αυτές οι σκέψεις, οι απόψεις ίσως κι οι προτάσεις δεν υπονοούν ότι ο ιδιωτικός φορέας δεν πρέπει να υπάρχει, ότι είναι κακός κι ότι όλα πρέπει να είναι δημόσια ή κρατικά. Παρεμπιπτόντως ας σκεφτούμε τι θα γινόταν αν στον τομέα της υγείας είχε επικρατήσει η άποψη κι η λογική για λιγότερο δημόσιο σύστημα υγείας, δηλαδή για συρρίκνωση του ΕΣΥ.
Όσον αφορά το ίδιο το γεγονός ή καλύτερα τη διαχείρισή του και τα προβλήματα που δημιούργησε η αντίδραση των υπευθύνων υπουργών δεν ήταν και τόσο καλή. «Εγώ έδωσα εντολή να κλείσει η εθνική οδός Αθηνών – Λαμίας», είπε ο κ. Χρυσοχοΐδης. Και συμπλήρωσε, «για να μην εγκλωβιστούν αυτοκίνητα και πολίτες». Έμμεσα, δηλαδή, αναγνώρισε ότι η εταιρεία που διαχειρίζεται την εθνική οδό δεν θα μπορούσε να αντεπεξέλθει στην υποχρέωσή της, να την κρατήσει ανοιχτή. Έτσι δεν μπήκε στο έξοδο να πληρώσει βαρύ πρόστιμο, όπως του προσάπτουν πολλοί. Μπαίνει το ερώτημα αφού πρόκειται για ιδιωτική επιχείρηση γιατί παρεμβαίνει το κράτος; Πού είναι η ονομαζόμενη ελεύθερη αγορά;
Να μπαίνουν κανόνες, λένε πολλοί. Μα υπάρχουν κανόνες, αλλά δεν τηρούνται. Γιατί; Ας το σκεφτεί ο καθένας μας. Η διαχείριση του πόσιμου νερού σε κάποιους δήμους των βορείων προαστίων έχει ανατεθεί, από τους δήμους, σε ιδιώτες. Νερό να πιούνε και για τις ανάγκες τους οι κάτοικοι αυτών των περιοχών δεν είχαν. Γιατί οι διαχειριστές ιδιώτες δεν τήρησαν τους κανόνες. Ως και ο υπέρμαχος της ιδιωτικοποίησης, παλιός υπουργός της Νέας Δημοκρατίας, κ. Στέφανος Μάνος, διαμαρτυρήθηκε. Πάρα πολλές δεκάδες χιλιάδες νοικοκυριά έμειναν χωρίς ρεύμα και νερό, μερικά χιλιόμετρα από την Ομόνοια και το Σύνταγμα. Παρ’ όλη τη συγκάλυψη από τα τηλεοπτικά κανάλια του προβλήματος το θέμα έμεινε στους κατοίκους που τα έζησαν αυτά και στους υπόλοιπους που τα είδαν ως γεγονότα στις ειδήσεις.
Πάντοτε θα υπάρχουν παραλείψεις, λάθη, κενά. Αλλά πρέπει να ζητιέται κι αυτή η έρμη η συγγνώμη και να μην ρίχνεται το φταίξιμο σε άλλους ή αλλού. Και ακολούθως τα στραβά να διορθώνονται. Στη ΔΕΗ, όπως και σε άλλους δημόσιους οργανισμούς, έχει ελαττωθεί το προσωπικό. Πώς επομένως να αντεπεξέλθει στις ανάγκες που υπάρχουν ή δημιουργούνται; «Να που λειτουργεί το Δημόσιο με τόσους υπαλλήλους», αποφάνθηκε ο κ. Βορίδης. Εμ, να, που δεν μπόρεσε να λειτουργήσει.
Σε πάρα πολλές περιπτώσεις δημόσιων υπηρεσιών υπήρξε στο παρελθόν απαξίωσή τους· είναι πολλοί, κάθονται, παίρνουν πολλά, δεν χρειάζονται και άλλα. Συνήθως, μετά τη δυσφήμιση και την απαξίωση, ένα τμήμα αυτού του οργανισμού πωλείται σε ιδιώτες. Όταν όμως βρεθούμε στην ανάγκη, τρεχάτε γειτόνοι. Μήπως ο καλός σχεδιασμός, η οργανωτική δομή, η εκτίμηση των αναγκών, η αναδιάταξη των υπαλλήλων κι ό,τι άλλο είναι απαραίτητο μπορούν να κάνουν τους δημόσιους φορείς να είναι αποτελεσματικοί; Να διευκρινιστεί ότι κάποια αγαθά δεν μπορεί να είναι ιδιωτικών παρόχων, παρά μόνο του δημόσιου φορέα.
Αντί αυτού, κατά διαστήματα, επιχειρείται η παρουσίαση αρνητικής εικόνας για ό,τι προστατεύει δημόσια αγαθά. Παράδειγμα: Είναι κακά τα δάση που υπάρχουν σε κάποια μέρη. Οι νόμοι που προφυλάσσουν τους αρχαιολογικούς χώρους και δεν χτίζουν κάποιοι όπου θέλουν. Δεν είναι όλα για πώληση και για εκμετάλλευση.
Επιστροφή στην κακοκαιρία· είχε προαγγελθεί μέρες πριν, δεν ήταν η χειρότερη όλων των εποχών, όπως ακούστηκε, ο κρατικός μηχανισμός δεν λειτούργησε πλήρως. Τα λάθη προσπάθησαν, στην κυβέρνηση, να τα κρύψουν και να τα μετακυλήσουν σε άλλους. Όσον αφορά εμάς τους πολίτες, κατά τη γνώμη μου, πρέπει να υπερασπιστούμε την παροχή δημόσιων υπηρεσιών, αλλά και δημοτικών. Να νοιαζόμαστε, τότε που πρέπει γιατί μετά… θα καταγραφούμε στα αρνητικά ποσοστά.
