Του Μανώλη Φραντζεσκάκη
Μέσα στην απόλαυση που ψάχνουμε σε κάθε ψάρεμά μας υπάρχει μια σειρά πραγμάτων που αν τηρηθούν σωστά η απόλαυσή μας είναι δεδομένη. Ο τίτλος “κάρφωμα, η αρχή της μάχης” δεν είναι τυχαίος, μα πέρα για πέρα αληθινός, καθώς μετά από κάθε κάρφωμα ενός ψαριού, μικρού ή μεγάλου, έρχεται η μάχη μαζί του, μια μάχη που την ψάχνουν όλοι οι πραγματικοί λάτρες του ψαρέματος.
Αν βάλουμε στη σωστή σειρά, λοιπόν, τα πράγματα, και μέχρι να βάλουμε ένα ψάρι στον κουβά μας προηγείται κάποιος χρόνος, ο οποίος χωρίζεται σε κάποια διαστήματα που το καθένα έχει το δικό του σωστό χρόνο. Αυτά ξεκινάνε από τη βολή μας, την πρώτη επαφή και το φλερτάρισμα του ψαριού με το δόλωμά μας, το κάρφωμα του ψαριού, τη μάχη μαζί του και την σωστή ανάπαυσή του στην απόχη μας. Το καθένα από αυτά ξεχωριστά κι όλα μαζί έχουν την γοητεία τους, μια γοητεία που μας προσφέρει αυτό που ψάχνουμε μέσα από κάθε ψάρεμά μας. Σήμερα θα αναφερθούμε στο κάρφωμα.
Πολλοί ρωτάνε πότε καρφώνω μετά από το πρώτο, το δεύτερο ή το τρίτο χτύπημα. Άλλοι πάλι αναφέρονται με σιγουριά στο τάδε χτύπημα. Προσωπικά πιστεύω ότι ειδικά ο χρόνος του καρφώματος είναι μια προσωπική στιγμή του καθενός μας. Ο καθένας μας δηλαδή καρφώνει τότε που αυτός νιώθει την σωστή, την κατάλληλη στιγμή. Αυτό βέβαια οφείλεται και στην προσωπική εμπειρία μας μέσα από πολλά ψαρέματα.
Ένα καλό κάρφωμα έχει πάντα τους δικούς του σωστούς παράγοντες για να γίνει και για αρχή το εργαλείο των εργαλείων, που χωρίς αυτό δεν θα μιλούσαμε για το κάρφωμα… το “αγκίστρι”. Ένα καλό και κατάλληλο για τα ψάρια που θέλουμε να πιάσουμε αγκίστρι αυξάνει τις πιθανότητές μας για κάρφωμα, όπως και η αλλαγή του μετά από δυο-τρία καρφώματα είναι επιτακτική. Ένας άλλος παράγοντας είναι η σωστή παρουσίαση του δολώματός μας, να είναι όσο το δυνατόν πιο φυσικό, προκλητικό, χορταστικό και ελκυστικό στα ψάρια. Για τη συνέχεια η τεχνική που θα ψαρέψουμε παίζει κι αυτή το ρόλο της. Εάν το ψάρεμά μας είναι με καλάμι, τότε ένα καλό καλάμι, με καλή παραβολικότητα, σε συνδυασμό με ένα καλό μηχανισμό με σωστά προρυθμισμένα φρένα, μπορεί να μας δώσει κατά 80% ένα αυτόματο κάρφωμα χωρίς την συμμετοχή μας. Κάτι που προσφέρεται πολλές φορές από τα καλάμια κι εμείς απλά σιγουρεύουμε το κάρφωμα. Υπάρχει βέβαια και αυτό το 20% που πρέπει να συμμετέχουμε στο κάρφωμα κι αυτό γίνεται όταν τα ψάρια κρυφοτρώνε και εκεί πρέπει να έρθουμε στον δικό μας σωστό χρόνο για να καρφώσουμε.
Η απόλυτη στο ζενίθ της αίσθηση του καρφώματος όμως έρχεται με την πετονιά στο χέρι, με όποια τεχνική… αυτή… αυτή η αίσθηση της πρώτης επαφής με το ψάρι, κάτι σαν να ακούς την ανάσα, την καρδιά του ψαριού, φέρνει την κατάλληλη και προσωπική στιγμή του καρφώματος που είναι αποκλειστικά δικό σου κάρφωμα και όχι όπως το αυτόματο τις περισσότερες φορές κάρφωμα του καλαμιού, κι ανεβάζει την αδρεναλίνη στο κόκκινο. Μπορεί το καλάμι να προσφέρει την σιγουριά από πολλές πλευρές, μα στην απόλαυση και ειδικά αυτή του καρφώματος τα πρωτεία τα έχει η πετονιά στο χέρι, που ακόμα κι αν τα ψάρια κρυφοτρώνε το κάρφωμά τους είναι πιθανότερο.
Καλά ψαρέματα και φυσικά καλά καρφώματα σε όλους φίλοι μου…
