- Όταν γίνεται καταγγελία από πολίτες για παράβαση του νόμου από τους επιχειρηματίες, η Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου επιλαμβάνεται άμεσα
- Οι πιο συνηθισμένες παραβάσεις περιλαμβάνουν την αυθαίρετη τοποθέτηση ομπρελών, ξαπλωστρών, τραπεζοκαθισμάτων, την κατασκευή πρόχειρων ή και μόνιμων εγκαταστάσεων χωρίς άδεια
Στο στόχαστρο της Κτηματικής Υπηρεσίας του Δημοσίου, μπαίνουν οι επιχειρήσεις της Λέσβου που δραστηριοποιούνται στον τομέα της εστίασης και ψυχαγωγίας στον αιγιαλό και στην παραλία. Σύμφωνα με τα όσα δήλωσε ο υπεύθυνος του τμήματος αιγιαλού της Κτηματικής Υπηρεσίας στη Λέσβο, Σταύρος Δαλιακόπουλος «το επόμενο διάστημα η υπηρεσία μας θα καταγράψει με drone τις δημοφιλείς παραλίες της Λέσβου, στις οποίες υπάρχουν αδειοδοτημένες οικονομικές δραστηριότητες, όπως beach bar, θαλάσσια παιχνίδια, ξαπλώστρες κι ομπρέλες. Η υπηρεσία μας έχει εκσυγχρονιστεί σ΄ αυτόν τον τομέα και στα τέλη Ιουλίου θα ξεκινήσουν κι οι έλεγχοι. Κι αυτό γιατί υπάρχουν ακόμη σ΄ εξέλιξη αιτήσεις επιχειρηματιών. Θα ήταν άδικο να γίνουν κάποιες εξαιρέσεις κι από τους ελέγχους ορισμένοι επιχειρηματίες να εξαιρεθούν».
Αναφορικά με τους επιτόπιους ελέγχους ο κ. Δαλιακόπουλος ήταν σαφής και ξεκάθαρος: «Όταν γίνεται καταγγελία από πολίτες για παράβαση του νόμου από τους επιχειρηματίες, η υπηρεσία μας επιλαμβάνεται άμεσα».
Κλιμάκιο της ΑΑΔΕ για ελέγχους
Παράλληλα και σύμφωνα με πληροφορίες των Νέων της Λέσβου, στις αρχές Αυγούστου αναμένεται στη Λέσβο, κλιμάκιο της ΑΑΔΕ για εξονυχιστικούς ελέγχους, κατά τους οποίους όλες οι επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σ΄ αιγιαλούς και παραλίες, θα γίνουν “φύλλο και φτερό”.
Από την πλευρά τους οι υπεύθυνοι αντιδήμαρχοι των δύο δήμων της Λέσβου, Χρήστος Τσιβγούλης και Ασανούλα Γιαννή-Κοκκινέλλη, αφού αρχικά ξεκαθαρίζουν ότι την αποκλειστική αρμοδιότητα των ελέγχων και την επιβολή προστίμων έχει η Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου, υποστηρίζουν ότι με τα μέσα που διαθέτουν θα συνδράμουν, όπου τους ζητηθεί, για την τήρηση της νομιμότητας.
Ο ρόλος και οι δυνατότητες των δύο δήμων της Λέσβου
Ο αντιδήμαρχος Ποιότητας Ζωής του δήμου Μυτιλήνης, Χρήστος Τσιβγούλης, με αφορμή το σχετικό ερώτημα, υποστήριξε ότι «θα συνδράμουμε όπου μας ζητηθεί για να διευκολύνουμε το έργο της Κτηματικής Υπηρεσίας στους ελέγχους που θα διενεργήσει και σύμφωνα πάντα με τις δυνατότητες που έχουμε ως δήμος».
Σ’ ό,τι αφορά τις αρμοδιότητες που έχει ο δήμος, ο κ. Τσιβγούλης διευκρίνισε ότι «αυτές έχουν να κάνουν μόνο με την έκδοση άδειας λειτουργίας μιας επιχείρησης κι όχι με την ανάπτυξη ομπρελών και ξαπλωστρών ή άλλων δραστηριοτήτων στον αιγιαλό και την παραλία. Αν η Κτηματική Υπηρεσία διαπιστώσει κάποια παράβαση του επιχειρηματία, στον τομέα των αρμοδιοτήτων της, αποστέλλεται στο δήμο αίτημα για επανέλεγχο και στην περίπτωση που ο επιχειρηματίας δεν συνετισθεί του αφαιρούμε την άδεια».
Σαφή θέση έλαβε και η αντιδήμαρχος Περιβάλλοντος, Ασανούλα Γιαννή-Κοκκινέλλη, η οποία στη δήλωσή της στα Νέα της Λέσβου αναφέρει ότι «ως συνήθως υπάρχουν οι νόμιμοι αλλά και κάποιες δεδομένες χρονικές στιγμές και οι παρανομούντες, στον τομέα δραστηριοτήτων, στους αιγιαλούς και στις παραλίες. Από την πλευρά του ο δήμος καταβάλλει οποιαδήποτε δυνατή προσπάθεια με τα μέσα που διαθέτει για την συνδρομή του προς την Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου για την τήρηση της νομιμότητας».
Κατά τους θερινούς μήνες, ο αιγιαλός και οι παραλίες της χώρας μας μετατρέπονται σε πόλο έλξης για χιλιάδες πολίτες και τουρίστες. Πρόκειται για δημόσια αγαθά, τα οποία σύμφωνα με το Σύνταγμα και τη νομοθεσία προστατεύονται και προορίζονται για κοινή χρήση. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, έχει διαπιστωθεί ότι η ανεξέλεγκτη δραστηριότητα ορισμένων επιχειρηματιών, κυρίως στον τομέα της εστίασης και των τουριστικών υπηρεσιών, έχει οδηγήσει σε εκτεταμένες παραβιάσεις του δημόσιου χαρακτήρα του αιγιαλού και της παραλίας.
Οι πιο συνηθισμένες παραβάσεις περιλαμβάνουν την αυθαίρετη τοποθέτηση ομπρελών, ξαπλωστρών, τραπεζοκαθισμάτων, την κατασκευή πρόχειρων ή και μόνιμων εγκαταστάσεων χωρίς άδεια, καθώς και την παρεμπόδιση της ελεύθερης πρόσβασης των πολιτών στη θάλασσα. Αυτές οι πρακτικές όχι μόνο αλλοιώνουν το φυσικό περιβάλλον, αλλά δημιουργούν και κοινωνικές ανισότητες, αφού στερούν το δικαίωμα ελεύθερης χρήσης του δημόσιου χώρου από πολίτες που δεν επιθυμούν ή δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να πληρώσουν για μια θέση στην παραλία.
Το νόμιμο δικαίωμα των πολιτών
Η νομική βάση για την προστασία του αιγιαλού και της παραλίας είναι σαφής. Σύμφωνα με τον νόμο 2971/2001, ο αιγιαλός, η παραλία και η θάλασσα αποτελούν κοινόχρηστα πράγματα, ανήκουν στο Δημόσιο και προορίζονται για την εξυπηρέτηση του γενικού συμφέροντος. Η παραχώρηση χρήσης τους σε ιδιώτες μπορεί να γίνει μόνο κάτω από αυστηρές προϋποθέσεις, με δημοπρασία, χρονικούς περιορισμούς, και υπό τον όρο της διατήρησης ελεύθερης πρόσβασης για το κοινό.
Παρά την ύπαρξη νομοθετικού πλαισίου, η εφαρμογή των νόμων στην πράξη παραμένει ελλιπής. Η έλλειψη τακτικών και αυστηρών ελέγχων, η γραφειοκρατία, καθώς και η απροθυμία ή η αδυναμία ορισμένων αρχών να συγκρουστούν με ισχυρά τοπικά επιχειρηματικά συμφέροντα, έχουν οδηγήσει σε ένα καθεστώς σχεδόν ατιμωρησίας. Σε πολλές περιπτώσεις, ακόμη και μετά τις καταγγελίες πολιτών ή αυτοψίες από αρμόδιες υπηρεσίες, οι αυθαιρεσίες συνεχίζονται απρόσκοπτα, με τους επιχειρηματίες να θεωρούν το πρόστιμο απλώς ως «κόστος λειτουργίας».
Η Κτηματική Υπηρεσία του Δημοσίου έχει ως αρμοδιότητα την παρακολούθηση της τήρησης των όρων παραχώρησης, την επιβολή προστίμων και την απομάκρυνση αυθαίρετων εγκαταστάσεων. Επίσης, πρέπει να τηρεί δημόσιο μητρώο με όλες τις παραχωρήσεις αιγιαλού και παραλίας ανά περιοχή, ώστε να υπάρχει διαφάνεια και να μπορούν οι πολίτες να γνωρίζουν πού επιτρέπεται η εκμετάλλευση και πού όχι. Οι τακτικές και αιφνιδιαστικές αυτοψίες κατά την τουριστική περίοδο μπορούν να λειτουργήσουν αποτρεπτικά για τους παραβάτες.
Για να υπάρξει ουσιαστικό αποτέλεσμα, απαιτείται και η κινητοποίηση των ίδιων των πολιτών και των τοπικών κοινωνιών. Η ευαισθητοποίηση για την προστασία του φυσικού χώρου και του δικαιώματος της ελεύθερης πρόσβασης σε παραλίες μπορεί να λειτουργήσει ως μοχλός πίεσης προς τις αρχές. Η δημοσιοποίηση παραβιάσεων και οι καταγγελίες στις αρμόδιες αρχές, αλλά και η συμμετοχή σε πρωτοβουλίες πολιτών για την υπεράσπιση του δημόσιου χώρου συμβάλλουν στην αλλαγή της υφιστάμενης κατάστασης.
Η προστασία του αιγιαλού και της παραλίας δεν είναι απλώς νομικό ζήτημα. Είναι ζήτημα κοινωνικής δικαιοσύνης, περιβαλλοντικής ευθύνης και σεβασμού στα κοινά αγαθά. Μόνο μέσα από την ενεργό συνεργασία όλων των εμπλεκομένων, Δήμων, Κτηματικής Υπηρεσίας, πολιτών και επιχειρηματιών, μπορεί να διασφαλιστεί η διατήρηση της φυσικής ομορφιάς των ακτών μας και η ισότιμη πρόσβαση όλων σε αυτές.
