Την οργή δικαιούχων των αποζημιώσεων για τις ζημιές που υπέστησαν γύρω από το ΚΥΤ της Μόριας κατά τη λειτουργία της δομής, προκαλεί η γραφειοκρατική διαδικασία καταβολής, η οποία όπως καταγγέλλουν κάνει αδύνατη την είσπραξη των χρημάτων, που δικαιούνται. Πιο συγκεκριμένα, το σχετικό ΦΕΚ για τις αποζημιώσεις του 2018 που αφορούν προκληθείσες ζημιές άνω του ποσού των 2.500 ευρώ προβλέπει ως απαραίτητη την προσκόμιση αποδείξεων και τιμολογίων για τα ποσά που καταβλήθηκαν από τους δικαιούχους για την αποκατάσταση των ζημιών. Παραστατικά, τα οποία όπως υποστηρίζουν, δεν μπορούν να έχουν και κατ’ επέκταση να αποζημιωθούν, ενώ για το 2017 η διαδικασία ήταν αρκετά πιο ευέλικτη, καθώς δήλωσαν τις όποιες ζημιές, τις επιβεβαίωσαν οι αρμόδιες επιτροπές και πήραν τα χρήματά τους.
Η επίμαχη παράγραφος στο σχετικό ΦΕΚ που δημιουργεί προβλήματα στην καταβολή των αποζημιώσεων
«Αυτό που ζητάνε είναι αδύνατο. Εμείς έχουμε καταστραφεί ολοσχερώς. Τιμολόγια αυτή τη στιγμή δεν μπορούμε να βρούμε και για ό,τι βρήκαμε ο φόρος είναι πολύ μεγάλος, είναι σαν να μας παίρνουν τα χρήματα πίσω», δηλώνει στα «ΝΕΑ της Λέσβου» ο Δημήτρης Στόικος, ένας από τους δικαιούχους των αποζημιώσεων, που όπως λέει από τα πλέον των 120 δέντρων στο 8 στρεμμάτων ελαιόκτημά του στην περιοχή έχουν μείνει «όρθια» μόλις 10 δέντρα. «Θέλουν να τους χαρίσουμε τα χρήματα; Τους κάνουμε εναλλακτική πρόταση. Να μην μας δώσουνε χρήματα, αλλά να αποκαταστήσουν οι ίδιοι τα κτήματά μας στην κατάσταση που ήταν πριν το μεταναστευτικό»σημειώνει, υποστηρίζοντας πως οι αρμόδιοι τους εμπαίζουν.
Ολική καταστροφή
Για ολική καταστροφή που έχει υποστεί τα τελευταία χρόνια κάνει λόγο ο κτηνοτρόφος και ιδιοκτήτης ελαιοκτημάτων Στέλιος Καθιώτης, του οποίου μάλιστα την αποθήκη με μεγάλες ποσότητες δεμάτων ζωοτροφών είχαν κάψει πριν από κάτι περισσότερο από ένα χρόνο. «Θα μου δώσουν λιγότερο από το ένα δέκατο της αξίας τους. Τα έχω φτιάξει ξανά, καινούργια, με “εντολή” του κ. Μηταράκη και δεν μου δίνουν τα χρήματα. Τα έχουν στον Δήμο από τον Δεκέμβριο και με περιπαίζουν…» καταγγέλλει, σημειώνοντας πως έχει το σύνολο των παραστατικών, αλλά του δίνουν τα μισά χρήματα.
Σημάδια ολικής καταστροφής γύρω από το πρώην ΚΥΤ στη Μόρια
Για αποζημιώσεις που είναι αρκετά μικρότερες από τις ζημιές που έπαθαν, κάνουν επιπλέον λόγο, σημειώνοντας πως αντιμετωπίζουν σημαντικό πρόβλημα ρευστότητας, τη στιγμή που ανέρχεται στα 2.700.000 ευρώ το ποσό που θα έπρεπε να τους μοιραστεί, αλλά δεν προχωρούν οι πληρωμές. «Έχουμε τραβήξει πάρα πολλά, έχει απειληθεί μέχρι και η ζωή μας. Δεν θέλουμε τίποτα περισσότερο από το να πληρωθούμε επιτέλους» αναφέρει ο κ. Καθιώτης και προσθέτει πως αν δεν δικαιωθούν θα φτάσουν μέχρι το γραφείο του Πρωθυπουργού. «Έχουμε ήδη επικοινωνήσει με το γραφείο του κ. Μητσοτάκη, ο Δήμος δεν ενδιαφέρεται καθόλου για την Μόρια», υποστηρίζει.
«Εδώ και δύο χρόνια μας λένε πως έχουν στείλει τα σχετικά έγγραφα στην Αθήνα, αλλά στην πραγματικότητα τα έστειλαν το καλοκαίρι. Τώρα είναι υποτίθεται όλα έτοιμα να μας δώσουν τα λεφτά, αλλά λεφτά δεν μας δίνουν» υπογραμμίζει και ο Αχιλλέας Παραθυράς, που υποστηρίζει πως η καταστροφή στα ελαιοκτήματά του είναι τέτοια που φέτος θα αναγκαστεί να αγοράσει λάδι για να βγάλει τη χρονιά η οικογένειά του.
«Τέσσερα κτήματα είχα, τα κατέστρεψαν, τα δύο ολοκληρωτικά. Στο ένα είχα βάλει εκατό σκηνές και το έκαψαν όλο. Ακόμα και σήμερα, το χρώμα είναι ακόμη μαύρο… Σε άλλο έκοψαν όλα τα δέντρα από τη ρίζα», αναφέρει η Αντιγόνη Μελαχροινού, με πικρία για τις ζημιές στην περιουσία που κληρονόμησε και ανήκε στην οικογένειά της για πολλές γενιές.
Υπαίτιο το Κράτος
«Είναι με υπαιτιότητα του Κράτους οι ζημιές, που έχουν γίνει εδώ. Τις επέτρεψαν να γίνουν, γιατί γύρω από το Μαυροβούνι τώρα δεν γίνεται τίποτα;» αναφέρουν αγανακτισμένοι οι κάτοικοι, που σημειώνουν πως οι αρμόδιες Αρχές στην πραγματικότητα ήταν αυτές που δεν τους προστάτευσαν. «Μας κατέστρεφαν και δεν έκανε κανείς τίποτα», υποστηρίζουν.
Να σημειώσουμε πως όλα αυτά αφορούν ζημιές που έγιναν έως και το 2018, καθώς εκκρεμούν ακόμη οι αποζημιώσεις για τα έτη-«φωτιά», 2019 και 2020, κατά τα οποία η «ζούγκλα» γύρω από το ΚΥΤ της Μόριας επεκτάθηκε φιλοξενώντας πλέον των 20.000 προσφύγων και μεταναστών, ενώ τον Σεπτέμβριο του ‘20 είχαμε και την μεγάλη πυρκαγιά, που κατέστρεψε τη δομή.
