Του Μανώλη Φραντζεσκάκη
Δεν είναι λίγες οι φορές που στην διάρκεια του ψαρέματός μας αναπολούμε με την παρέα μας ψαρέματα του παρελθόντος, λαχταρώντας παλιά καλά αποτελέσματα, ή συναντάμε από φίλους συνψαράδες (για εμάς πάντα) παράξενες συμπεριφορές. Η συμπεριφορά ενός φίλου συνψαρά, άγνωστου προς εμάς, σε πρόσφατο ψάρεμά μας είναι κι η αιτία του σημερινού μου κειμένου.
Ψάρεμα ολονύκτιο πριν κάνα μήνα, παρέα με έναν φίλο. Τα ψάρια λιγοστά, ανόρεκτα, σε απογοητευτικούς ρυθμούς τα χτυπήματα. Κατά τις δυο τα μεσάνυχτα ο φίλος μου αποφάσισε να κοιμηθεί μέσα στο αμάξι μας. Εγώ παστωμένος με τις φορεσιές μου, τα κουκούλια στην καρέκλα δίπλα στο αμάξι, να συνεχίζω το ψάρεμα περιμένοντας ένα τσίμπημα.
Κόντευε να ξημερώσει και αποφάσισα να ελέγξω τα δολώματα στα καλάμια μου όταν ξαφνικά από το πουθενά ένα μουγκρητό αμαξιού με ταχύτητα και δυνατά φώτα φρενάρει καμιά εικοσαριά μέτρα και αριστερά μας. Ο τύπος τραβά χειρόφρενο, σβήνει το αμάξι και τα φώτα, πετάγεται έξω. Ανοίγει το πορτμπαγκάζ και με γρήγορες κινήσεις, θαρρείς βγαλμένες από βουβό κινηματογράφο, βγάζει δυο τρίποδες, τους στήνει, ένα καλάμι, δολώνει, πετάει, παίρνει γρήγορα τα μπόσικα, βγάζει δεύτερο καλάμι, δολώνει, πετάει, τρίτο καλάμι, δολώνει, πετάει. Εεε ρε παιδιά κι αρχίζει ένα πάνε-έλα από καλάμι σε καλάμι, ένα σήκωσε-ρίξε, σήκωσε-ρίξε χωρίς σταματημό.
Χτυπώ το τζάμι στο φίλο μου και του λέω βγες να δεις. Αυτό γινόταν πάνω από μια ώρα φίλοι μου. Ο συχωρεμένος ο Θανάσης Βέγγος θα τον ζήλευε πραγματικά. Αυτή η κινητικότητά του, αυτή η ενέργειά του πραγματικά έβγαζε μια νοσταλγία, μια λαχτάρα για ένα ψάρι που τελικά δεν του ήρθε. Κάποια στιγμή, όπως βιαστικά ήρθε, έτσι και βιαστικά τα μάζεψε και έφυγε. Μετά από όλο αυτό συλλογίζομαι κάποιους ανθρώπους, που ίσως ο περιορισμένος χρόνος τους, η… η ανάγκη να ξεδώσουν από την πίεση της καθημερινότητας, νοσταλγούν, λαχταρούν να βρεθούν στη θάλασσα και με τον δικό τους ξεχωριστό τρόπο να την γλεντούν. Ή μήπως εμείς όλοι οι υπόλοιποι που μιας τέτοιου είδους συμπεριφοράς, όπως του φίλου συνψαρά που προανέφερα, δεν ήμαστε νοσταλγοί ή λαχταρίτες για μια βόλτα στο κατάγιαλο και μια συνάντηση με τα ψάρια; Η καρδούλα μας το ξέρει.
Εύχομαι καλή χρονιά με υγεία σε όλους τους αναγνώστες και σε όλο τον κόσμο. Ο χρόνος που πέρασε να πάρει μαζί του ό,τι κακό και άσχημό του, να κρατήσουμε τα καλά του και ο νέος χρόνος ας μας φέρει τα καλύτερα για όλους μας…….
Καλή χρονιά, με καλές και όμορφες θάλασσες φίλοι μου… (Λαχταρίτες)
