Η διάθεση παραμένει σε χαμηλά επίπεδα όσο η πανδημία καλά κρατεί και μας τρενάρει τις δραστηριότητες.
Μου τη δίνει όλη αυτή η κατάσταση και αρχίζει πια να εξαντλείται η υπομονή μου.
-Θέλω να βγούμε έξω το βράδυ
-Να πάμε σ’ ένα εστιατόριο, να μας σερβίρουν όμορφες σερβιτόρες και γυμνασμένοι μετρ
-Θέλω να πάω στο στέκι μου στο μπαρ του Γκιγκιλίνη και να πιω κοκτεϊλάκια
-Θέλω να φάω τους μεζέδες του Αντώνη, του Γιάννη, να κάτσω στο καφενείο της Αγιάσου για μπουγάτσα και καϊνάρ.
Πού χάθηκαν όλα αυτά;
Σαν να μιλάω για μια άλλη ζωή από το υπερπέραν.
Το μέλλον
Οι δυσκολίες που έρχονται θα είναι πολλές και απρόβλεπτες για όλους εμάς που ασχολούμαστε με την εστίαση, τα μπαρ, τα ξενοδοχεία και το ευ ζην.
-Πώς θα ξαναταξιδέψουμε;
-Πώς θα βρεθούμε στη θαλπωρή ενός όμορφου ξενοδοχείου;
-Πώς θα ξαναβρεθούμε στα στέκια μας;
-Πώς θα τηλεφωνήσουμε το φίλο μας να πάμε για ούζα;
-Πώς θα πάμε για ποτά;
-Πώς θα γίνει η επανεκκίνηση όλων αυτών που σταμάτησαν απότομα εδώ κι ένα χρόνο;
Πόσα όμορφα μαγαζάκια μένουν κλειστά και μελαγχολικά καθώς όλα τα έξοδα τρέχουν με ελάχιστη ελάφρυνση, γιατί μην ξεγελιόμαστε η κρατική στήριξη είναι ελάχιστη ή και ανύπαρκτη. Κάτι επιστρεπτέες και μη επιστρεπτέες είναι “ρανίδες εν τω ωκεανώ”.
Χρειάζεται αρετή και τόλμη και μεγαλοσύνη τόσο από τη δική μας πολιτική ηγεσία όσο και από τους εταίρους μας στην Ευρώπη για να μπουν τα πράγματα στη σειρά.
Μας πήρε η οικονομική κρίση παραμάσχαλα και μας αποτέλειωσε η πανδημία.
Δείτε τι θα κάνετε κύριοι!
Πόσο μου λείπουν…
Περάσαμε γιορτές με σπιτικά μαγειρέματα, με κάποιους φίλους ή οικογένεια, που φύγανε στις 21.30 το βράδυ πανικόβλητοι για να επιστρέψουν στην κλεισούρα της καραντίνας.
Δεν αγοράσαμε δώρα, δεν πήγαμε για ποτά και ξενύχτια. Δεν ζήσαμε τίποτα σαν πέρσι.
Μην ξεχνάμε πόσο σημαντική είναι αυτή η κοινωνικότητα για όλους μας.
Πόσο η ψυχή λαχταρά την έξοδο, το φαγητό στα καλά ακόμα και στα μέτρια φαγάδικα, την χαλάρωση στην μπάρα απέναντι από τον μπάρμαν εξομολογητή.
Εμένα μου λείπουν όλα.
-Μου λείπουν οι φίλοι μου και οι παρέες μου. Οι έξοδοί μου, οι μερακλήδες μάγειροι που με ταΐζουν τα καλούδια τους
-Το σινεμά
-Το θέατρο
-Τα ταξίδια μου
-Οι βόλτες
-Οι εκδρομές.
Δεν θέλω άλλο σπιτικό φαγητό, ούτε το χλιαρό ντελίβερι που φτάνει στο σπίτι από ανάγκη.
Δεν με νοιάζει αν θα φάω αφρούς και wasabi.
Σουβλάκι με ή χωρίς πίτα.
Χταπόδι στα κάρβουνα ή ντολμαδάκια γιαλαντζί.
Θέλω να δω ξανά τις κουζίνες των μαγαζιών γεμάτες άγχος για να σερβίρουν τα πολλά κουβέρ που πλάκωσαν μαζεμένα.
Θέλω να δω τα μπαρ με συνωστισμό, με γεμάτες τις μπάρες με τον έναν δίπλα στον άλλον να πίνουν σφηνάκια χαράς.
Θέλω να αγκαλιάσω τα φιλαράκια μου, να φιληθούμε χωρίς φόβο και να ξεχάσω τις μάσκες για πάντα.
Είπαν πως τα ροζ δελφίνια στο Χονγκ-Κονγκ ξαναγύρισαν δυναμικά στα λιμάνια λόγω του ότι σταμάτησαν τα δρομολόγια των πλοίων εξαιτίας των περιορισμών Covid.
Ίσως αυτό αποτελεί μια νότα αισιοδοξίας πως όλα αυτά, τελικά, που διαδραματίζονται στις ζωές μας έχουν το λόγο τους.
Παντεσπάνι με γλάσο καρύδας
Υλικά
15 κ.σ. βούτυρο μαλακωμένο
3 ¾ φλ. του τσαγιού αλεύρι για όλες τις χρήσεις, συν λίγο ακόμα
1 ¾ φλ. του τσαγιού πλήρες γάλα
1/2 του τσαγιού ζάχαρη
5 αβγά
1 κ.σ. μπέικιν πάουντερ
1 κ.γ. υγρή βανίλια
1½ φλ. του τσαγιού καρύδα τριμμένη
1 φλ. του τσαγιού καστανή ζάχαρη
Εκτέλεση
Βουτυρώνουμε και αλευρώνουμε ένα ταψί διαμέτρου περίπου 23 εκ. ή απλώνουμε αντικολλητικό χαρτί και βουτυρώνουμε μόνο τα πλάγια.
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 170 βαθμούς.
Σε μικρή κατσαρόλα ρίχνουμε το γάλα με τις 6 κ.σ. βούτυρο, και ανακατεύουμε σε μέτρια φωτιά. Απομακρύνουμε και αφήνουμε να κρυώσει.
Χτυπάμε σε μεγάλο μπολ με μίξερ χειρός τη ζάχαρη με τα αβγά και τη βανίλια, μέχρι να αφρατέψουν (περίπου για 8 λεπτά).
Σε άλλο μπολ, κοσκινίζουμε το αλεύρι με το μπέικιν πάουντερ και το προσθέτουμε στο μείγμα του γάλακτος, «διπλώνοντας» με την μαρίζ, μέχρι να γίνει ομοιόμορφο το μείγμα.
Αναμειγνύουμε με τη ζάχαρη και τα αβγά και απλώνουμε το μείγμα στο ταψί.
Ψήνουμε για 45 λεπτά με 1 ώρα περίπου ή μέχρι να ροδίσει.
Ελέγχουμε την υγρασία με ένα μαχαίρι ή δοκιμαστικό ξυλάκι.
Όταν είναι έτοιμο, βγάζουμε το κέικ από τον φούρνο και αυξάνουμε τη θερμοκρασία στους 200° C, περιχύνουμε με το μίγμα καρύδας και το ξαναβάζουμε στον φούρνο, γύρω στα 10 λεπτά, ή μέχρι να δημιουργηθούν μερικές φυσαλίδες στην επιφάνεια.
Βγάζουμε το κέικ από τον φούρνο και αφήνουμε να κρυώσει πάνω σε μια σχάρα.
Γλάσο καρύδας
Σε κατσαρόλα ζεσταίνουμε σε μέτρια φωτιά το υπόλοιπο βούτυρο (9 κ.σ.), προσθέτουμε άλλες 3 κ.σ. γάλα, την καρύδα και την καστανή ζάχαρη και ανακατεύουμε μέχρις ότου διαλυθεί η ζάχαρη.
Τιπ
Βρείτε στα βιολογικά μαγαζιά ινδοκάρυδο σε λωρίδες και προσθέστε το στο γλάσο καρύδας.
