Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα. Για μία ακόμα φορά ο αγροτικός κόσμος είναι στους δρόμους. Τούτη την φορά εκτός των άλλων διεκδικούν και τις οφειλόμενες προς αυτούς ενισχύσεις – επιδοτήσεις.
Έχουμε γίνει μάρτυρες πολλαπλών κινητοποιήσεων του αγροτικού κόσμου, και πάντα επιστρέφουμε ξανά στα ίδια. Τώρα ελπίζουμε να μην συμβεί το ίδιο, και δεν θα συμβεί εάν οι αρμόδιοι κατανοήσουν ότι δεν μπορούν να μιλάνε για περιφερειακή ανάπτυξη, χωρίς να υπάρχει ένας βιώσιμος αγροτικός, πρωτογενής τομέας.
- Στο ίδιο έργο θεατές
Ένα βασικό στοιχείο που δεν υπάρχει είναι η μακροχρόνια εθνική Στρατηγική, ένα ΣΧΕΔΙΟ θα έλεγα για τον πρωτογενή τομέα. Αποσπασματικά όλα αντιμετωπίζονται και οι Κοινοτικοί και Εθνικοί πόροι διασκορπίζονται κάθε χρόνο. Αυτό κυρίως λείπει και εάν δεν διορθωθεί η κατάσταση θα συνεχιστεί ίδια, με αποτέλεσμα οι νέοι αγρότες θα σταματήσουν να ασχολούνται, αφού αυτά που κερδίζουν με προσπάθεια, δεν τους φθάνουν για να ζήσουν.
Το σχέδιο αυτό κατά την άποψή μου, πρέπει να είναι περιφερειακό, μακροπρόθεσμο και να δίνει κατευθύνσεις για θέματα αναδιάταξης της παραγωγής. Ακόμη θα πρέπει να έχει και συμβουλευτική στήριξη.
Δεν είναι δυνατόν η Ολλανδία με μικρότερη έκταση σε σχέση με την χώρα μας, να παράγει πλούτο αγροτικό, και εμείς να παράγουμε ζημιές, π.χ. θανάτωση 430.000 ζώων λόγω ευλογιάς.
Το ιταλικό ελαιόλαδο έχει κατακτήσει την αγορά των ΗΠΑ, και το λίτρο πωλείται προς 60 ευρώ. Βέβαια οι Ιταλοί έμποροι αγοράζουν χύμα ελαιόλαδο από πολλές περιοχές της χώρας μας, βάζουν την φίρμα τους, και στη συνέχεια το εμφιαλώνουν και το εξάγουν.
- Ρύθμιση κόκκινων δανείων
Ένα ακόμη ζήτημα που απασχολεί τον αγροτικό – κτηνοτροφικό κόσμο είναι τα κόκκινα δάνεια των αγροτών και των συνεταιρισμών. Πρόκειται για ένα μεγάλο πρόβλημα, που δεν αντιμετωπίσθηκε. Όταν η ελληνική κοινωνία με χρήματά της (ΜΝΗΜΟΝΙΑ), ανακεφαλαιοποίησε τις τράπεζες, πρέπει τώρα να ρυθμίσει τα κόκκινα δάνεια του αγροτικού και κτηνοτροφικού κόσμου, και ιδιαίτερα τα δάνεια εκείνα που αφορούν την πρώτη κατοικία των αγροτών.
- Η εικόνα σήμερα
Εκατοντάδες αγροτικές επιχειρήσεις θα υποχρεωθούν να παραδώσουν το πνεύμα, γιατί εδώ και πολύ καιρό γράφουν ζημιές. Ακόμη οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι και γενικά η ύπαιθρος είναι σε μία πρωτοφανή κρίση αξιοπιστίας, σε ό,τι αφορά την λειτουργία του συστήματος καταβολής των ενισχύσεων. Η λύση εδώ θα ήταν η νέα τεχνολογία, και η ενσωμάτωση ψηφιακών λύσεων, να εισαχθούν στην υποστήριξη της παραγωγικής διαδικασίας. Το ερώτημα είναι πόσοι αγρότες στην χώρα μας διαθέτουν τα απαιτούμενα κεφάλαια, ή έχουν πρόσβαση σε αυτά για να προχωρήσουν έγκαιρα στις απαραίτητες επενδύσεις και να πετύχουν ενσωμάτωση των τεχνολογιών στην φροντίδα των γεωργικών τους εκμεταλλεύσεων.
Σε ό,τι αφορά τον ΟΠΕΚΕΠΕ και την κρίση αξιοπιστίας, προσωπικά διαφωνώ με την μετάβαση του ΟΠΕΚΕΠΕ στην ΑΑΔΕ, η τελευταία είναι ένας μηχανισμός είσπραξης, κανείς όμως μέχρι τώρα δεν εξήγησε το κομμάτι το αναπτυξιακό του ΟΠΕΚΕΠΕ (προγράμματα κλπ.) ποιος θα το αναλάβει.
Εάν οι αρμόδιοι, σε συνεργασία με τους αγρότες και κτηνοτρόφους δεν ξεκινήσουν χθες την προσπάθεια ανασυγκρότησης της υπαίθρου, εάν δεν υπάρξουν έλεγχοι για τις τιμές από το χωράφι στο ράφι, εάν δεν εκπονηθεί ΕΘΝΙΚΟ ΣΧΕΔΙΟ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ του ΠΡΩΤΟΓΕΝΟΥΣ ΤΟΜΕΑ, πολύ φοβάμαι ότι του χρόνου τέτοια μέρα, πάλι θα δούμε τα ΤΡΑΚΤΕΡ στους δρόμους να διαδηλώνουν και θα είμαστε ξανά στο ίδιο έργο θεατές.
*Ο Παναγιώτης Ανδριώτης είναι Οικονομολόγος – συνταξιούχος διευθυντής Τράπεζας




