Έντονα έχει αφήσει ο χρόνος τα σημάδια του στο σχολικό συγκρότημα της περιοχής της Αγίας Φωτεινής, όπου συστεγάζονται τρία διαφορετικά σχολεία: Το 8ο Νηπιαγωγείο, το 10ο Δημοτικό και το 4ο Γυμνάσιο Μυτιλήνης, με συνολικό αριθμό μαθητών που ξεπερνά τους 400. Τα προβλήματα στον αύλειο χώρο είναι μεγάλα και δεν περιορίζονται μόνο σε ζητήματα αισθητικής αλλά τίθενται και θέματα ασφάλειας, με τους γονείς να εκφράζουν την αγωνία τους για την επίλυσή τους αλλά και την απογοήτευσή τους, καθώς οι «οχλήσεις» τους προς τις αρμόδιες υπηρεσίες και τον Δήμο Μυτιλήνης έχουν μείνει αναπάντητες και δεν έχει γίνει κάποια προσπάθεια επίλυσης των προβλημάτων που αναδεικνύονται.
Κατεστραμμένο δάπεδο στα γήπεδα μπάσκετ και βόλεϊ, στύλοι φωτισμού με αποσαθρωμένο σκυρόδεμα που γέρνουν, «φορτωμένα» δέντρα σε ένα αφρόντιστο αλσύλλιο εντός του οικοπέδου του σχολείου με κλαδιά που ακουμπούν στο κτίριο ή έρχονται σε επαφή με καλώδια και σκουριασμένες ετοιμόρροπες σιδηροκατασκευές για την περίφραξη, είναι μερικά μόνο από τα σοβαρά προβλήματα που έχουν κατά καιρούς επισημάνει οι γονείς των παιδιών, που φοιτούν στα σχολεία, με αναλυτικές επιστολές προς τον Δήμο Μυτιλήνης. Σε αυτές περιγράφουν μεταξύ άλλων και τους κινδύνους, που ελλοχεύουν αν δεν υπάρξουν άμεσα ενέργειες επίλυσης των ζητημάτων αυτών: Από τον κίνδυνο τραυματισμού σε περίπτωση που πέσει κάποιος στύλος ή δένδρο (φέρνοντας μάλιστα το πρόσφατο παράδειγμα του πεσμένου δέντρου στα κεντρικά Λύκεια), μέχρι εκείνον της πυρκαγιάς από την επαφή ηλεκτροφόρων καλωδίων με κλαδιά και το γεμάτα πευκοβελόνες και άλλα φερτά υλικά αλσύλλιο στην πίσω πλευρά του σχολικού συγκροτήματος.
Πέραν των παραπάνω, όμως, οι γονείς των μαθητών των τριών σχολείων ζητούν και άλλες παρεμβάσεις, οι οποίες θα λύσουν και πρακτικά ζητήματα και θα κάνουν πιο ευχάριστη την χρήση του αύλειου χώρου από τα παιδιά. Η πρώτη απ’ αυτές – και ίσως η πιο κύρια – που συνδέεται, όμως, και με τα ζητήματα ασφάλειας, έχει να κάνει με την παράδοση της «πίσω αυλής» μεταξύ του αλσυλλίου και του κτιρίου για χρήση, καθώς η πρόσβαση σε αυτή εδώ και χρόνια έχει αποκλειστεί για λόγους προστασίας των παιδιών, αφού υπάρχει κίνδυνος κατολίσθησης με το έργο αποκατάστασης να κοστολογείται στα 100.000 ευρώ. Σαν αποτέλεσμα, οι περισσότεροι από 400 μαθητές και μαθήτριες μπορούν να χρησιμοποιήσουν μόνο το μπροστινό μέρος της αυλής, το οποίο όμως δεν είναι αρκετό.
Ακόμη και σε αυτό, όμως, οι ελλείψεις είναι σημαντικές. Δεν υπάρχουν αρκετά σημεία σκίασης και το μόνο σημείο, που υπάρχει διαθέσιμο για να κάτσει κανείς είναι τα τσιμεντένια κράσπεδα και κερκίδες στα γήπεδα. Γι’ αυτόν τον λόγο, οι γονείς ζητούν την τοποθέτηση πλαστικών καθισμάτων στις κερκίδες ή έστω λίγα παγκάκια, όπως και πέργκολες, που θα επιτρέψουν στα παιδιά να προαυλίζονται σε καλύτερες συνθήκες.
«Δεν ασχολούνται»
«Η πίσω αυλή του σχολείου είναι κλειστή από το 2017. Απ’ όσα έχουμε ζητήσει όλο αυτό το διάστημα δεν έχει γίνει τίποτα, ούτε κάποιος καλλωπισμός, ούτε έστω καθαρισμός του χώρου. Μας κάνουν μπαλάκι μεταξύ διαφορετικών υπηρεσιών, δεν ασχολούνται και σαν αποτέλεσμα δεν έχουν κλαδευτεί τόσα χρόνια τρία δέντρα όλα κι όλα και δεν έχουν βάλει πέντε παγκάκια», σημειώνει στα «ΝΕΑ της Λέσβου» πατέρας παιδιού που φοιτά στο 10ο Δημοτικό Σχολείο Μυτιλήνης, ο οποίος μάλιστα φέτος ασχολήθηκε και για πρώτη φορά ως μέλος του Δ.Σ. με τον Σύλλογο Γονέων & Κηδεμόνων, διαπιστώνοντας μέσα σε λίγους μόλις μήνες τον… Γολγοθά της διευθέτησης ζητημάτων του σχολείου και της συνεργασίας με τους αρμόδιους φορείς για όλα αυτά.
