Με το που πιάνει ένας αέρας, λίγο έπεσε η θερμοκρασία, λίγο πέρασε ένα συννεφάκι, μάς χάλασε τη “μανέστρα” του κατακαλόκαιρου. Και λέγαμε πως φέτος θα τραβήξει κι άλλο το θέρος, θα έχουμε ένα Σεπτέμβρη για θάλασσα και ταβερνάκια.
Αμ δε.
Άλλαι αι βουλαί του Κυρίου.
Πάντως ο άνθρωπος αμέσως προσαρμόζεται.
Με το που ένιωσα λίγη ψυχρούλα εκτός από τη ζακέτα, μπήκα στη διαδικασία του γενικού ξεκαθαρίσματος. Τα κατάλοιπα του καλοκαιριού αφήνουν πολλά περιθώρια.
Γενική σπιτιού να φύγει η σκόνη από τα ανοιχτά παράθυρα.
Ένα-ένα δωμάτιο, μια -μια ντουλάπα, ένα-ένα συρτάρι.
Αντικατάσταση μπαχαρικών – πιάσαν μαμούνι.
Πέταμα κατεψυγμένων – ποτέ δεν αφήνουμε σε οικιακή κατάψυξη υλικά πάνω από 2 μήνες.
Πάρε καινούργιο σωληνάριο wasabi, κάνε τυρόπιτα τα τυριά που απόμειναν, ξέρεις εσύ.
Εκείνο το ριχτάρι στον καναπέ θα αλλάξει, οι μαξιλαροθήκες θα πλυθούν.
Μαζί με αυτά τα ξεκαθαρίσματα κάνω μερικά delete στο κινητό, στο facebook και στο instagram .
Ε, μα τι.
Η σαβούρα πάντα μαζεύεται, το θέμα είναι να μπορείς να την αποτινάξεις από πάνω σου. Μην την μαζεύεις διαχρονικά γιατί τότε θα αρχίσει να σε ταλαιπωρεί.
Σκέψου την βρομιά και την σκόνη. Όσο την αφήνεις τόσο θέλεις περισσότερη δουλειά για να απαλλαγείς από αυτή. Όσο πιο πολύ σπρώχνεις τα πράγματα κάτω από το χαλί, τόσο αυτά γίνονται ανυπόφορα.
Ξεπατώστε την τοξικότητα
Η πανδημία έχει απόνερα. Καιρός να αντικαταστήσουμε τα παλιά XP με νέα. Νέα data, αφαίρεση άδειων φακέλων, ας ρίξουμε στον κάδο ό,τι δεν μας κάνει ευτυχισμένους.
Βγάλτε από πάνω σας την αιθαλομίχλη της καθημερινότητας και της συνήθειας. Μόνο αν γκρεμίσεις μπορείς να χτίσεις κάτι καινούργιο. Μόνο αν σπάσεις αυγά θα κάνεις ομελέτα. Τι λέω;
Πάντως σίγουρα όχι κάτι καινούργιο ή πρωτότυπο.
Απλά ο Σεπτέμβρης μαζί με τη μελαγχολία φέρνει μαζί και προβληματισμούς που το καλοκαιράκι μάς έκανε να τους βάλουμε στο πίσω μέρος του μυαλού μας.
Φυσικά και μιλάω εκ του ασφαλούς.
Έχω τα δεδομένα μου και τα θεωρώ στιβαρό κεκτημένο.
Αμ δε!
Μην επαναπαύεσαι, λέω στον εαυτό μου!
Η πανδημία έκρυψε άλλες αλήθειες.
Έβαλε την ψυχολογία μας σε δεύτερο πλάνο, γιατί η υγεία είναι το πρώτο, έτσι κι αλλιώς.
Στρίμωξε τα οικονομικά μας.
Κατακρεούργησε τις ατομικές μας ελευθερίες.
Καταπάτησε τις τέχνες και τις απομάκρυνε από μας αφήνοντας τα ένστικτα ανεξέλεγκτα και χωρίς να τιθασεύονται από την δημιουργικότητα και το κάλλος.
Εμφάνισε την ταξική διαφορά κάνοντας κάποιους πλουσιότερους κι άλλους φτωχότερους.
Ποτέ άλλοτε η γενιά μας δεν έζησε τέτοια ανατροπή.
Τι να κάνουν και οι ειδικοί;
Τι να πρωτολύσουν και σε τι να δώσουν λύσεις;
Τα πράγματα υπεραπλουστεύονται όταν το θέμα μας είναι οι εμβολιασμένοι vs ανεμβολίαστοι.
Πώς να ζυγίσουμε από την αρχή την κατάσταση;
Τι να αποφύγουμε και ποιους;
Πώς να κάνουμε ένα restart;
Ωστόσο…
Οι άνθρωποι μάλλον είμαστε γεννημένοι για επανεκκινήσεις, αλλιώς η ζωή δεν θα ήταν έτσι όπως τη γνωρίζουμε!
Καλό ξεσκαρτάρισμα!
Τούρτα με κρέπες με κρέμα λεμόνι
Υπέροχο επιδόρπιο μετά από ένα στιβαρό γεύμα.
Φτιάχνεις 10 κρέπες κλασικά όπως τις ξέρεις. Φτιάχνεις τη μους και αλείφεις ανάμεσα σχηματίζοντας μια τούρτα. Αφήνεις να παγώσει στο ψυγείο και σερβίρεις!
Για τη μους
Υλικά
1 κ.σ. σκόνη ζελατίνη
1 κ.σ. κρύο νερό
4 αυγά
6 κρόκους
1 φλιτζ. ζάχαρη
2 κ.σ. ξύσμα λεμονιού
3/4 φλιτζ. χυμό λεμόνι
90 γρ. βούτυρο κομμένο σε κύβους, πολύ κρύο
1 φλιτζ. κρέμα γάλακτος χτυπημένη σε σαντιγί
Εκτέλεση
Μαλακώνεις τη ζελατίνη στο κρύο νερό για περίπου 5 λεπτά. Χτυπάς σε κατσαρολάκι τα αυγά και τους κρόκους μαζί με τη ζάχαρη, το ξύσμα και τον χυμό και τοποθετείς σε μπεν μαρί σε χαμηλή προς μέτρια φωτιά ανακατεύοντας συχνά μέχρι να πήξουν έτσι ώστε να καλύπτουν το πίσω μέρος του κουταλιού. Κατεβάζεις και βάζεις τη ζελατίνα, το βούτυρο και ανακατεύεις. Περνάς από σήτα ή σουρωτήρι, καλύπτεις με μεμβράνη που να αγγίζει την κρέμα και βάζεις στο ψυγείο. Στη συνέχεια προσθέτεις τη σαντιγί και ανακατεύεις ελαφρά. Με τη μους αυτή στρώνεις μια-μια τις κρέπες και αλείφεις με μπόλικη μους ανάμεσα. Τελειώνεις με μους.
