ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ
Νευροχειρουργός
Οι παθήσεις της σπονδυλικής στήλης αποτελούν στις ημέρες μας ένα από τα πιο κοινά αίτια αναζήτησης ιατρικής βοήθειας. Πράγματι ο πόνος στη μέση (οσφυαλγία) αποτελεί για παράδειγμα, το δεύτερο πιο κοινό αίτιο επίσκεψης σε ιατρό μετά το κοινό κρυολόγημα. Παρ’ όλα αυτά μόνο ένα μικρό ποσοστό των παθήσεων χρήζει χειρουργικής αντιμετώπισης. Χαρακτηριστικά, η κήλη του μεσοσπονδυλίου δίσκου απαιτεί χειρουργείο μόλις στο 15% των περιπτώσεων.
Στις περιπτώσεις όμως που απαιτείται χειρουργική αποκατάσταση, ο καλύτερος τρόπος αντιμετώπισης είναι η χρήση ελάχιστων επεμβατικών μεθόδων. Πρόκειται για τεχνικές κατά τις οποίες ελαχιστοποιείται η δυσφορία, η νοσηρότητα των ασθενών χάρη στην μείωση του χρόνου παραμονής στο νοσοκομείο, χάρη στην μείωση του τραυματισμού των παρακείμενων ιστών, χάρη στην αποφυγή των επιπλοκών των κλασικών χειρουργικών μεθόδων.
Στόχος λοιπόν των ελάχιστα αυτών επεμβατικών τεχνικών είναι να σταθεροποιηθεί η σπονδυλική στήλη όταν υπάρχει αστάθεια, να αποσυμπιεστούν τα εξερχόμενα νωτιαία νεύρα όταν συμπιέζονται από μεσοσπονδύλιους δίσκους, οστεόφυτα ή ακόμα και να αφαιρεθούν νεοπλασίες.
Οι ελάχιστες επεμβατικές τεχνικές στη σπονδυλική στήλη, σε αντίθεση με τις κλασικές μεθόδους, είναι ασφαλέστερες, ταχύτερες και απαιτούν λιγότερο χρόνο ανάνηψης διότι προκαλούν σαφέστατα λιγότερους τραυματισμούς στους παρακείμενους ιστούς, επομένως:
- Μειωμένη απώλεια αίματος
- Μικρότερος τραυματισμός των μυών
- Ελαχιστοποιείται το ρίσκο λοίμωξης
- Μειώνεται ο μετεγχειρητικός πόνος
- Πολύ πιο γρήγορη επιστροφή στην καθημερινότητα
- Γρήγορη απαλλαγή από τα αναλγητικά
- Μικρότερο ρίσκο γενικής αναισθησίας, καθώς πολλές από τις επεμβάσεις πραγματοποιούνται με τοπική αναισθησία.
Η φιλοσοφία πίσω από αυτές τις τεχνικές είναι πολύ απλή: Νωτιαία νεύρα, μεσοσπονδύλιοι δίσκοι και σπόνδυλοι είναι ανατομικώς πολύ καλά προστατευμένα μέσα στο σώμα μας. Ο στόχος των ελάχιστα επεμβατικών τεχνικών είναι να προσεγγίσουμε τις δομές αυτές με τον ελάχιστο δυνατό τραυματισμό των άνωθεν και παρακείμενων ιστών.
Οι παθήσεις που θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν με τη χρήση των ελάχιστα επεμβατικών τεχνικών είναι οι ακόλουθες:
- Εκφυλιστική νόσος του μεσοσπονδυλίου δίσκου
- Κήλη μεσοσπονδυλίου δίσκου
- Οσφυϊκή στένωση
- Λοιμώξεις της σπονδυλικής στήλης
- Σκολίωση
- Σπονδυλολίσθηση
- Κατάγματα σπονδυλικής στήλης
- Όγκοι σπονδυλικής στήλης.
Οι πιο κοινές τεχνικές που χρησιμοποιούνται στην ελάχιστα επεμβατική χειρουργική περιλαμβάνουν μικρές τομές στο δέρμα διαμέσου των οποίων εισχωρεί το ενδοσκόπιο (μικρή κάμερα). Το ενδοσκόπιο πέρα από την κάμερα έχει ένα με δύο επιπλέον λειτουργικά κανάλια μέσα από τα οποία εισέρχονται τα απαραίτητα εργαλεία. Mε ανάλογο τρόπο λειτουργούν και οι σωληνειδείς διαστολείς, οι οποίοι δημιουργούν τον απαραίτητο εκείνο χώρο μετακινώντας τους παρακείμενους ιστούς ώστε χρησιμοποιώντας το μικροσκόπιο να επιτύχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα, αποσυμπίεση, σταθεροποίηση ή ακόμα και αφαίρεση όγκου από τη σπονδυλική στήλη. Όταν η επέμβαση τελειώσει, η αφαίρεση του ενδοσκοπίου ή του σωληνοειδούς διαστολέα επιτρέπει στους ιστούς να επανέλθουν στην ανατομική τους θέση.
Ανάλογα βέβαια με την παθολογία που πρέπει να αντιμετωπιστεί, είναι δυνατόν να επέμβουμε στην σπονδυλική στήλη και να τη σταθεροποιήσουμε διαδερμικά. Η προσπέλαση περιλαμβάνει πολύ μικρές τομές διαμέσου των οποίων πραγματοποιείται η σταθεροποίηση της σπονδυλικής στήλης.
Όλοι οι ασθενείς που υποφέρουν από προβλήματα στη σπονδυλική στήλη, ανεξαρτήτως ηλικίας, είναι δυνητικά υποψήφιοι να αντιμετωπιστούν με τη χρήση ελάχιστα επεμβατικών τεχνικών. Μάλιστα, θα ήθελα να δώσω έμφαση στους ηλικιωμένους ασθενείς, στην περίπτωση των οποίων οι τεχνικές αυτές συνίστανται λόγω της μειωμένης επιβάρυνσης στον οργανισμό.
