Χαρακτηριστικά μονιμότητας τείνει να αποκτήσει η τακτική προσφύγων και μεταναστών που φτάνουν στη Λέσβο, οι οποίοι κρύβονται στα βουνά και επικοινωνούν με συγκεκριμένη οργάνωση ενημερώνοντάς τους για την άφιξη στο νησί, αποφεύγοντας προσωρινά έστω τη σύλληψη και μετακίνησή τους στο ΚΥΤ. Χθες το πρωί 27 άτομα έφτασαν στις ακτές της Λέσβου από τα απέναντι παράλια, μεταξύ των οποίων αρκετά παιδιά και τρεις έγκυες, που χωρίστηκαν σε δύο ομάδες των 10 και 17 ατόμων και κρύφτηκαν σε δασική έκταση φοβούμενοι πως θα επαναπροωθηθούν στην Τουρκία.
Όπως και μόλις πριν από λίγες μέρες, οι αλλοδαποί επικοινώνησαν με την οργάνωση η οποία δημοσίευσε την σχετική είδηση μαζί με φωτογραφίες στην σελίδα της στα κοινωνικά δίκτυα. Στην σχετική δημοσίευση σημειώνει πως έχει μοιραστεί την τοποθεσία της με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, αλλά όχι με την αστυνομία, επαναλαμβάνοντας πως η συγκεκριμένη οργάνωση αντιλαμβάνεται την ενημέρωση των Αστυνομικών Αρχών ως συνέργεια σε παραβιάσεις Διεθνών Κανονισμών και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Ελπίζει επίσης, πως μόνοι τους ή με τη βοήθεια άγνωστων τρίτων θα βρουν τον δρόμο τους προς το καμπ, αφού αλλιώς θεωρούν πως θα τους ρίξουν ξανά στη θάλασσα.
Φυσικά οι αστυνομικές αρχές ενημερώθηκαν για την κατάσταση και υπό την καθοδήγηση του Περιφερειακού Αστυνομικού Διευθυντή Βορείου Αιγαίου, Ελευθέριου Ντουρουντού, ξεκίνησαν άμεσα έρευνες εντοπισμού τους.
Πρώτοι κυματισμοί;
Ακριβώς το ίδιο είχε συμβεί και στο τέλος του προηγούμενου μήνα, όταν περαστικοί και περίοικοι εντόπισαν μια πλαστική βάρκα και σωσίβια στις ακτές νότια της Μυτιλήνης, αλλά το Λιμενικό δεν είχε καταγράψει άφιξη, αφού οι 26 τότε αλλοδαποί είχαν διαφύγει στο βουνό και χρειάστηκε να περάσουν λίγες μέρες πριν η Αστυνομία τους εντοπίσει και τους οδηγήσει στο ΚΥΤ.
Διαπιστώνουμε, δηλαδή, ότι μέσα σε δύο εβδομάδες σχεδόν έφτασαν στη Λέσβο περισσότεροι από 50 πρόσφυγες και μετανάστες, λίγο λιγότεροι από όσους έφυγαν από το νησί το ίδιο διάστημα. Πρόκειται για έναν εξαιρετικά χαμηλό αριθμό αφίξεων, αν τον συγκρίνουμε με τα τεράστια μεταναστευτικά ρεύματα των προηγούμενων ετών, αλλά την ίδια στιγμή και για μια αισθητή αύξηση αν κάνουμε τη σύγκριση με τις αφίξεις των τελευταίων μηνών, αφού κοντά στον Ιούλιο μέσα σε 6 εβδομάδες είχαμε μόλις 55 νέες αφίξεις. Εύλογα αναρωτιέται, λοιπόν, κανείς αν είναι αυτοί οι πρώτοι “κυματισμοί” από ένα νέο κρεσέντο μεταναστευτικών ροών, ως απόρροια των όσων συμβαίνουν στη Μέση Ανατολή, συνδυαστικά με μια ακόμη αλλαγή στάσης από την πλευρά της Τουρκίας.
Ανησυχητικό μοτίβο
Αυτό που είναι ανησυχητικό, ίσως λίγο περισσότερο από μια ενδεχόμενη αύξηση των μεταναστευτικών ροών προς τη Λέσβο, που μπορεί να αλλάξει σημαντικά την γενική εικόνα του μεταναστευτικού στο νησί μας, είναι το περίεργο μοτίβο που δημιουργείται στις ακτές μας. Και αυτό καθώς οι δύο τελευταίες μαζικές αφίξεις προσφύγων και μεταναστών, είναι… σαν να πέρασαν κάτω από το ραντάρ των αρχών και πιθανόν να μην γίνονταν καν γνωστές αν η συγκεκριμένη οργάνωση δεν «έκανε τη χάρη» να ενημερώσει γι’ αυτές.
Προφανώς προκύπτουν ερωτηματικά, αλλά τίθενται και ζητήματα εθνικής ασφάλειας, όταν την ίδια στιγμή που η Κυβέρνηση και το Υπουργείο Μετανάστευσης & Ασύλου αναφέρονται με κάθε ευκαιρία στη φύλαξη των συνόρων, έχουμε 50 ανθρώπους που φτάνουν στη Λέσβο χωρίς να γίνουν αντιληπτοί. Ερωτηματικά για το πώς δεν τους βλέπει κανείς, αν επιλέγουν συγκεκριμένες διόδους και σημεία να κρυφτούν και ποιος ή ποιοι τους τα γνωστοποιούν αυτά, πέραν των βασικών πληροφοριών που σίγουρα έχουν από τυχόν συγγενείς και φίλους που διαμένουν ήδη στο ΚΥΤ στο Μαυροβούνι.
Προφανώς οι άνθρωποι αυτοί θα βρεθούν από τις αστυνομικές αρχές και θα ακολουθηθούν όλα όσα προβλέπονται, για να φτάσουν στο ΚΥΤ, να εγκατασταθούν σε συνθήκες που είναι σίγουρα πιο ασφαλείς από την ερημιά εν μέσω πανδημίας και κακών καιρικών συνθηκών και να προχωρήσουν και οι ανάλογες διαδικασίες. Είχαμε θέσει ξανά το ερώτημα και το επαναλαμβάνουμε: Τι γίνεται όμως πέρα από αυτό; Θα συνεχίσουν ανενόχλητες οργανώσεις να συνδράμουν επιλεκτικά στη διαχείριση του μεταναστευτικού ζητήματος, επιλέγοντας τον ρόλο του μεσάζοντα ανάμεσα σε αιτούντες άσυλο και τις ελληνικές αρχές; Δεν αναφερόμαστε, φυσικά, σε οργανώσεις που παράγουν ένα σημαντικό έργο συνηγορίας των ανθρώπων που φτάνουν στη Λέσβο, αλλά σε αυτές που ευθαρσώς και συστηματικά δυσχεραίνουν το έργο των ελληνικών αρχών, αμαυρώνουν το έργο άλλων οργανώσεων και επιπλέον θέτουν σε κίνδυνο την ασφάλεια τόσων ανθρώπων, με πρόσχημα την αλληλεγγύη.
