Μια ελληνική λύση τεχνολογίας αιχμής, που αντιμετωπίζει ένα παγκόσμιο πρόβλημα και η οποία μπορεί να έχει πολλές στρατιωτικού και πολιτικού τύπου εφαρμογές αναπτύσσεται από το ΕΚΕΤΑ και διακρίνεται ήδη, όπως στον πρόσφατο διαγωνισμό τεχνολογίας του ΝΑΤΟ, αποσπώντας την πρώτη θέση. Πρόκειται για τον «Πανόπτη», έναν ιχνηλάτη πάνω σε τεχνολογίες Μηχανικής Μάθησης και Τεχνητής Νοημοσύνης, που αντιμετωπίζει τα Συστήματα μη Επανδρωμένων Αεροσκαφών, που είναι ευρέως γνωστά ως… drones.
Γιατί όμως να αναπτυχθεί μια τεχνολογία που έρχεται να τα «βάλει» με τα drones; Γιατί πολύ απλά, όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά παγκοσμίως τα drones πέρα από τη χρήση η οποία λύνει τα χέρια σε πολύ σημαντικά προβλήματα, έχουν ξεκινήσει να χρησιμοποιούνται από παραβατικές ομάδες, μεταξύ άλλων, και ως εργαλεία κατασκοπείας, διευκόλυνσης παράνομης μετανάστευσης, λαθρεμπορίου και διακίνησης παράνομων ουσιών κ.ά..
Το ΕΚΕΤΑ, με την εμπειρία που διαθέτει στον τομέα της Τεχνητής Νοημοσύνης και της Μηχανικής Μάθησης, βασίστηκε για το έργο του σε τεχνολογία που συνδυάζει ραντάρ, ακουστικούς αισθητήρες, κάμερες κ.ά. για να δώσει λύση στο αυξανόμενο πρόβλημα απειλής από «άγνωστα» drones κάθε μεγέθους.
Με λίγα λόγια η ανίχνευση, η ταυτοποίηση και η εξουδετέρωση drone που πετούν κοντά σε βασικές υποδομές ή ευαίσθητες περιοχές, αποτελούν πλέον, μια κρίσιμη και απαραίτητη λειτουργία. Κάτι που παρέχει ο «Πανόπτης», ο οποίος αναπτύσσεται από μια οκταμελή ομάδα Ελλήνων επιστημόνων, ενώ και ο προγραμματισμός του συστήματος αυτός γίνεται στην Ελλάδα.
Η ελληνικής σχεδίασης αυτή πλατφόρμα επιτήρησης μπορεί να δείχνει τη θέση των drones στον χάρτη και όχι μόνο, ενώ ταυτόχρονα καταγράφει βασικά χαρακτηριστικά κίνησής τους, όπως συντεταγμένες, κατεύθυνση, ύψος, ταχύτητα πτήσης, χρονική στιγμή που έγινε η ταυτοποίησή τους. Στη συνέχεια οι χειριστές θα μπορούν να προσγειώσουν, να ακινητοποιήσουν ή να ανακατευθύνουν το «άγνωστο» ή εχθρικό drone χάρη σε ηλεκτρονικά αντίμετρα ή παρεμβολές. Το σύστημα αυτό μπορεί επίσης να είναι χρήσιμο και σε πολλές πολιτικές χρήσεις, «ασφαλίζοντας» τον εναέριο χώρο γύρω από κυβερνητικά κτίρια κατά τη διάρκεια μιας Συνόδου για παράδειγμα, αλλά και από κρίσιμες υποδομές κοινής ωφέλειας, αεροδρόμια και όχι μόνο.