Η στέψη του βασιλιά ήταν άλλη μια εντυπωσιακή βρετανική παρουσία σ’ ολόκληρο τον κόσμο.
Τα έξοδα ήταν 250 εκατομμύρια, αλλά τα έσοδα είναι 8 δις.
Τι να λέμε τώρα;
Βγάζουν χρήμα οι Βρετανοί από την βασιλεία, τις τελετές και τα πρωτόκολλα.
Αλήθεια όμως από πού πηγάζει όλο αυτό; Μα αφού όλοι αγαπάμε τα παραμύθια.
Ποιος λέει το αντίθετο;
Εγώ μεγάλωσα σε μια γειτονιά που είχε έναν υπέροχο παραμυθά.
Κάθε βράδυ λίγο μετά το σούρουπο, τις όμορφες καλοκαιρινές βραδιές ο κυρ-Παναγιώτης, του Μπουτελ όπως τον φώναζαν, μας μάζευε γύρω του στο πεζούλι έξω από το σπίτι του και μας έλεγε τα φοβερά παραμύθια που κάνανε τη φαντασία μας να καλπάζει. Τι δράκους και τι βασιλιάδες, τι μάγισσες και τι νάνους. Όλα περνάγανε από μπροστά μας μ’ ένα μαγικό τρόπο και μας κάνανε να ανοίγουμε διάπλατα τα μάτια και το στόμα με απορία και έκπληξη.
Έτσι συχνά τα παραμύθια με το Στέμμα της Μεγάλης Βρετανίας με ιντριγκάρουν κι όπως λέει κι ένας φίλος μου θα έπρεπε λογικά να είχα γίνει ειδική στα θέματα αυτά.
Δεν συμφωνώ γιατί όλα αυτά τα παρακολουθώ ως θεατής μόνο και μόνο γιατί λατρεύω – μην εκπλήσσεστε – το βρετανικό φλέγμα, μ’ αρέσει ακόμα και η κουζίνα τους που πολλοί θεωρούν χάλια, μ’ αρέσουν τα πρωτόκολλα, το χιούμορ και ενίοτε και όλες αυτές οι τελετές που περιέγραψε με τέλεια απόδοση το THE CROWN στο netflix.
Τώρα με τον Κάρολο πρέπει να πω πως είναι ένας σύγχρονος βασιλιάς, αλλά είναι βασιλιάς. Με τη στολή του, τις περγαμηνές του, τα τελετουργικά του παραδοσιακά σε όλα τα επίπεδα με πρωτόκολλο και σοβαρότητα.
Δεν με εμπνέει όμως ούτε καν σαν τη Λίλιμπετ.
Η αδυναμία μου ήταν η Βικτώρια και η προγενέστερή της Ελισάβετ η Α’.
Ακόμα και ο παππούς Γεώργιος της Λίλιμπετ που έκανε το Windsor brand name.
Εντάξει και η Βικτώρια και ο Άλμπερτ με το μοναδικό μουσείο που επισκέπτομαι κάθε φορά που πηγαίνω στο Λονδίνο.
Εγώ φυσικά είχα αγαπήσει και την Νταϊάνα. Όπως όλοι άλλωστε.
Γι’ αυτό που εκπροσωπούσε, γι’ αυτό που πρέσβευε, για την προσωπικότητα και το στιλ, για το συναίσθημά της και ταυτόχρονα το ΟΧΙ της στα βάναυσα πρωτόκολλα της βασιλείας.
Τώρα ο βασιλιάς ο Κάρολος σίγουρα αυτή τη στιγμή πλέον στερείται ένα μεγάλο μέρος της ελευθερίας που απολάμβανε για 50 χρόνια ως πρίγκιπας και περιβαλλοντικός ακτιβιστής. Αλλά επίσης η νέα του δουλειά παρουσιάζει ευκαιρίες να φτιάξει το δικό του προφίλ, κάτι που μπορεί να αφήσει και στίγμα της βασιλείας του κάποτε και να σβηστούν όλα αυτά τα μαύρα σημεία που του αμαύρωσαν τη ζωή λόγω της lady D.
Αν και πολλοί τον χλεύαζαν συχνά ως μυστικιστή επειδή συνομιλούσε με τα φυτά του, πρέπει να ομολογήσουμε πως έχει ένα επίπεδο που ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους Windsor Mountbatten. Άσε που σε αντίθεση με τον πατέρα του λατρεύει την Ελλάδα και τον πολιτισμό της!
Θα βασιλεύσει λοιπόν και αυτός κι ας έλεγε ο Νοστράδαμος πως δεν θα πάρει το θρόνο εκείνος, αλλά ο γιος του Γουίλιαμ.
Τι άλλο να πούμε για τους σύγχρονους βασιλείς; Κι αν λιγοστεύουν παντού σ’ όλο τον κόσμο, οι Βρετανοί βασιλείς ζουν και βασιλεύουν! Ίσως γιατί καταφέρνουν να φέρνουν σπουδαία έσοδα στη χώρα και να πληρώνουν πλέον και τη φορολογία τους!
Ένα quiche αφιερωμένο στη στέψη του Κάρολου και της Καμήλας
Για σκέψου τους Βρετανούς να λατρεύουν τα κουκιά και μάλιστα τα φρέσκα, όπως οι Μυτιληνιοί.
Μεγάλη τιμή των κουκιών να παραστούν στη στέψη του Κάρολου.
Υλικά
250g ζύμη για τάρτες
Για τη γέμιση
125 ml γάλα
175 ml κρέμα γάλακτος
2 αυγά
1 κ.σ. εστραγκόν
100 γρ. τυρί τσένταρ τριμμένο
180 γρ. σπανάκι βρασμένο, στραγγισμένο
60 γρ. κουκιά φρέσκα βρασμένα
Εκτέλεση
Βάζουμε τη ζύμη σε φόρμα του κις βουτυρωμένη.
Ανακατεύουμε όλα τα υλικά σε μπολ και τα βάζουμε στη φόρμα. Ψήνουμε για 50 λεπτά σε μέτριο φούρνο.
