Πού θα γιορτάσουμε φέτος τον Άγιο Βαλεντίνο;
Ερωτευμένοι ή μη παραμένουμε κλεισμένοι στα καβούκια μας και στα σπίτια μας και φυσικά αδυνατούμε φέτος να γιορτάσουμε αυτή την γιορτή που αν και κυρίως εμπορική, τα τελευταία χρόνια δημιουργεί αναμνήσεις τόσο στα ζευγάρια όσο και στα μαγαζιά.
Λουλούδια στο ροζ ή το κόκκινο, καρδούλες παντού, κόκκινα χείλη και ερωτικές μουσικές για δυο.
Φέτος κι αυτή η γιορτή θα μας βρει στο σπίτι και μάλιστα κλεισμένους από τις 5 το απόγευμα.
Ευκαιρία είναι με όσα αποθέματα διαθέτει ο καθένας μας, να κάνουμε ένα διαφορετικό δείπνο, να στολίσουμε το σπίτι με καρδιές, να ανάψουμε κεριά και να φάμε με τον καλό μας ή την καλή μας τετ-α-τετ, ΣΕ ΕΡΩΤΙΚΗ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ.
Πώς θα γίνει τώρα αυτό… ένας Θεός το ξέρει.
Κούραση
Κουραστήκαμε.
Όλα μου ακούγονται ξενέρωτα, ίσως γιατί η παρατεταμένη χρήση της μάσκας, τα απολυμαντικά και όλος αυτός ο χρόνος που έχουμε περάσει σ’ αυτή την κατάσταση, μαζί και η αγωνία για την επόμενη μέρα, είναι πια πάρα πολλά.
Γύρω μας ακόμα τα νοσοκομεία γεμίζουν με ανθρώπους που υποφέρουν, οι δουλειές πάνε κατά διαόλου, η κοινωνία μας – έτσι όπως τη γνωρίσαμε – δεν υπάρχει.
Το αποτύπωμα της πανδημίας στον έρωτα και στις σχέσεις των ανθρώπων ένα χρόνο μετά τον πρώτο εγκλεισμό έχει φανεί.
Το φλερτ έχει εξασθενήσει για τα καλά. Ούτε μπαρ, ούτε ξενύχτια, ούτε ποτά. Πώς φλερτάρουν με μάσκα χωρίς να φαίνεται το ερωτικό μειδίαμα στα χείλη;
Τα φιλιά είναι απαγορευμένο είδος, το άγγιγμα γενικότερα είναι υπό διωγμό.
Η Αμερικανίδα ανθρωπολόγος Έλεν Φίσερ παρατηρεί στο περιοδικό Time της Νέας Υόρκης: «Το ανοίκειο – με τη φροϊδική έννοια του όρου – να νικά το οικείο και τα γνώριμα σώματα να γίνονται ξένα και να «κλειδώνουν» σαστισμένα σε ένα πεδίο παρερμηνειών».
Καθώς ο έρωτας είναι μια ιστορία παρεξηγήσεων ανάμεσα σε δυο ανθρώπους που τα χάνουν και τα βρίσκουν μέσα σ’ ένα δικό τους σύμπαν, ίσως – λένε οι ειδικοί – η εποχή αυτή να ευνοεί την πιο ουσιαστική ψυχική αναζήτηση και γνωριμία με τον άλλον.
Μπορεί η πανδημία, όσο κι αν ακούγεται περίεργο, να αναβιώσει τις μονογαμικές σχέσεις και τη διατήρησή τους. Μπορεί ακόμα λόγω προβλημάτων οι άνθρωποι να δένονται με τον πυρήνα της οικογένειας γιατί “ανάγκα και θεοί πείθονται”.
Αβέβαιοι οι άνθρωποι και σχεδόν αβοήθητοι απέναντι στα ρευστά των τωρινών ταραγμένων καιρών, έρχονται αντιμέτωποι με μια προβληματική διαφορετικότητα που δεν αναγνωρίζουν.
Πώς να ρισκάρουν σε άγνωστα μονοπάτια;
Πώς να παραχωρήσουν τον αληθινό τους εαυτό;
Ο εύθραυστος έρωτας γίνεται ακόμα πιο ευάλωτος με τον ιό να δρα οδυνηρά και επεκτατικά σε όλα όσα μέχρι τώρα γνωρίζουν και θεωρούν δεδομένα. Η αλλαγή είναι αναπόφευκτη. Πάντα όμως οι αλλαγές είναι για καλό.
Ίσως αποδειχτεί πως τελικά η σύγκλιση των σχέσεων ίσως είναι προτιμότερη από τη διάλυση.
Ο Άγιος Βαλεντίνος υπάρχει και στην εποχή του covid και θα τον γιορτάσουμε πριβέ!
Στρώνω κολλαριστό λινό τραπεζομάντιλο σ’ ένα τραπέζι για δυο, βάζω τα καλά σερβίτσια και μαζί με κατακόκκινες καρδιές θα σερβίρω παγωμένο αψέντι, αναπολώντας τον πίνακα του 1876 του Εντγκάρ Ντεγκά «Το Αψέντι», που είχα θαυμάσει στο μουσείο Ορσέ του Παρισιού όταν ακόμα ταξιδεύαμε ελεύθεροι.
Παπαρουνόσπορος σε λαδόξιδο
Το πιο ερωτικό dressing για όλες τις πράσινες σαλάτες
Υλικά
1 κ.γ. παπαρουνόσπορος
1 κ.γ. μέλι
2 κ.σ. λευκό ξίδι
1/4 φλιτζ. γιαούρτι
1 κ.γ. μαγιονέζα
1/4 κ.γ. μουστάρδα
1 κ.σ. λάδι
αλάτι
1 κ.γ. ξύσμα λεμονιού
Εκτέλεση
Τ’ ανακατεύετε όλα μαζί στο μούλτι και το διατηρείτε στο ψυγείο μέχρι να το χρειαστείτε.
Τιπ: Αντί για ξίδι βάλτε μέσα σαμπάνια από αυτή που θα ανοίξετε για να πιείτε στο ερωτικό δείπνο του Αγίου Βαλεντίνου. Κάνει τη διαφορά!
