Άρθρο του Βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Παναγιώτη Παρασκευαΐδη
Είναι αληθινό και αδιαμφισβήτητο γεγονός σ’ όλους τους κατοίκους των τριών νησιών του Βορειοανατολικού Αιγαίου, της Λέσβου, της Λήμνου και του Αγίου Ευστρατίου ότι εδώ και δεκαετίες δεν υπάρχει ουσιαστική ανάπτυξη σε κανένα τομέα: Ούτε στον πρωτογενή, δηλαδή τον αγροτικό, τον κτηνοτροφικό και την αλιεία, αλλά ούτε στον τουρισμό, τις μεταφορές και την βιομηχανία. Τα προαναφερόμενα αποτελούν μόνο μια επιγραμματική αναφορά στα όσα υστερούμε για να έλθουν τα πολυπόθητα αναπτυξιακά έργα στα νησιά μας.
Οι κάτοικοι των νησιών μας κάνουν επανειλημμένα το εξής ερώτημα «… τι φταίει και τα νησιά μας, συγκριτικά, είναι από τα τελευταία στην Ελλάδα…». Όλοι καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι αυτό που φταίει είναι ότι λείπουν βασικές υποδομές που φρενάρουν την οποιαδήποτε ανάπτυξη. Οι υποδομές αυτές είναι λίγο-πολύ γνωστές σ’ όλους μας. Ενδεικτικά θα αναφερθώ σε ορισμένες εξ αυτών χωρίς να θεωρώ ότι είναι και οι μοναδικές.
-Το φράγμα του Τσικνιά
Το φράγμα αυτό ενώ έχει την απόλυτη αναγκαιότητα ως βασική υποδομή αποταμιευτήρα για ύδρευση και άρδευση κάθε τόσο μπαίνει αδικαιολόγητα στο ράφι. Ζώντας την εποχή της λεγόμενης κλιματικής αλλαγής, οφείλουμε να θωρακιστούμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο απέναντι σε ενδεχόμενες μεγάλες ξηρασίες, πυρκαγιές και πλημμύρες ικανές να αφανίσουν μέχρι και ολόκληρα χωριά αφήνοντας συνάμα ένα μαύρο αποτύπωμα στον πρωτογενή τομέα (γεωργία και κτηνοτροφία) της Λέσβου.
Όλοι μας επιζητούμε την αλματώδη ανάπτυξη του τουρισμού, όπως συμβαίνει σ΄ άλλα νησιά του Αιγαίου, όμως είναι αυτονόητο πως αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς την επάρκεια νερού, ενός αγαθού απολύτως αναγκαίου αφού αυτό που διαθέτουμε τώρα δεν επαρκεί για τις σημερινές και αυριανές ανάγκες του πληθυσμού.
Ως εκ τούτου καταλήγει κανείς στο συμπέρασμα ότι άμεσα πρέπει να προχωρήσουν οι εργασίες ολοκλήρωσης του απαραίτητου αυτού έργου χωρίς περαιτέρω χρονοτριβές και αναβολές.
– Η μεταφορά του Εμπορικού Λιμένα
Το εμπορικό λιμάνι από την θέση που βρίσκεται σήμερα πρέπει να μεταφερθεί στην περιοχή του Μαυροβουνίου ή αν θέλετε στην περιοχή Καλαμάρη που καθόρισε το λεγόμενο Master Plan. Οι λόγοι που καθιστούν το μεγάλο αυτό έργο επιτακτική ανάγκη είναι ότι:
Α) Κατά παράβαση της υφιστάμενης νομοθεσίας εκφορτώνονται επικίνδυνα καύσιμα στον χώρο που βρίσκεται σήμερα το λιμάνι. Ο κίνδυνος είναι μεγάλος για ανθρώπους και περιουσίες από κάποιο απευκταίο ατύχημα.
Β) Η εκφόρτωση εμπορευμάτων είναι ποικίλη και πέραν των άλλων γίνεται φορτοεκφόρτωση ζώντων ζώων, όπως αμνοερίφια, μοσχάρια και γουρούνια. Τα ειδικά φορτηγά που τα μεταφέρουν διέρχονται αναγκαστικά από όλο το μήκος του παραλιακού μετώπου της προκυμαίας όπου βρίσκονται κάθε είδους καταστήματα εστίασης και αναψυχής, όπως καφετέριες, εστιατόρια, ταβέρνες, ψησταριές, ουζερί, ζαχαροπλαστεία κ.ά. Δυστυχώς οι πελάτες των καταστημάτων αυτών αναγκάζονται να υποφέρουν την δυσοσμία και επικινδυνότητα των διερχομένων φορτηγών αυτοκινήτων με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ανάπτυξη του τουρισμού και όχι μόνο. Είναι απολύτως αυτονόητο ότι με την ιστορούμενη αυτή κατάσταση δεν μπορούμε να ζητάμε να ξημερώσει καλύτερη μέρα για την ανάπτυξη του τουρισμού μας.
-Προβλήτα για να δένουν τα κρουαζιερόπλοια
Κρουαζιερόπλοια που θέλουν να αγκυροβολήσουν στο νησί μας προκειμένου να αποβιβάσουν τουρίστες και επισκέπτες δεν μπορούν να το πράξουν αφού δεν υφίστανται οι κατάλληλες υποδομές, όπως μια προβλήτα για να δέσουν. Έτσι εάν τελικά πλησιάσει κάποιο κρουαζιερόπλοιο το μόνο που του απομένει είναι να δέσει πολύ μακριά από την στεριά και να απευθυνθεί στους πιο τολμηρούς και κατά βάση νέους στην ηλικία που δεν παθαίνουν ναυτία, να μπουν σε βάρκα και να τους μεταφέρουν με τον τρόπο αυτό στην ξηρά.
Ως εκ τούτου ελάχιστοι αποβιβάζονται μειώνοντας δραματικά την έλευση των τουριστών στο νησί μας. Οι ιθύνοντες και αρμόδιοι στο νησί μας είναι περισσότερο από αναγκαίο να σχεδιάσουν και να κατασκευάσουν μία προβλήτα ώστε να μπορεί να δένει ένα τέτοιο καράβι για να μπορούν με ευκολία και ασφάλεια να αποβιβάζονται οι τουρίστες και οι επισκέπτες, οι οποίοι θα δίνουν ζωή και οικονομική ανάπτυξη στο νησί μας.
Έχει υποδειχθεί κατά καιρούς τέτοιος χώρος για την κατασκευή της υποδομής αυτής, η οποία εκτιμάται από τους ειδικούς ότι έχει σχετικά μικρό κόστος με αντιστρόφως μεγάλη ωφέλεια.
-Ο δρόμος Μελίντα – Βατερά
Ο δρόμος Μελίντα – Βατερά είναι ένα έργο που θα δώσει ένα μεγάλο άλμα ανάπτυξης για τις περιοχές Πλωμαρίου και Βατερών. Σήμερα ο δρόμος τερματίζει στην περιοχή της Μελίντας υποβαθμίζοντας τις προοπτικές ανάπτυξης σημαντικών σε έκταση και προοπτική περιοχών του νότιου μετώπου της Λέσβου. Η διάνοιξη του δρόμου αυτού θα έλυνε το αδιέξοδο από την τεράστια οδική παράκαμψη που υποχρεούται να υποστεί ο ταξιδιώτης σήμερα που θα θελήσει να επισκεφτεί τις πανέμορφες ακτογραμμές του νοτίου τομέα του νησιού. Επακόλουθο να μένουν παραλίες-στολίδια ακόμα σχεδόν ανεκμετάλλευτες και πλήρως απαξιωμένες.
– Βιομηχανική Ζώνη Μυτιλήνης
Σ’ όλες τις ανεπτυγμένες και πολιτισμένες χώρες υπάρχουν σαφώς οριοθετημένες χωροταξικές Βιομηχανικές Περιοχές Χαμηλής, Μεσαίας και Υψηλής όχλησης, πλήρως οργανωμένες με κατάλληλες υποδομές, οργανωμένη ρυμοτομία, με δρόμους, ύδρευση και αποχέτευση, σύνδεση με ρεύμα και τηλεπικοινωνίες. Διαφορετικές βιομηχανικές και βιοτεχνικές χρήσεις είναι επιμελώς χωροθετημένες εντός των ζωνών αυτών με επακόλουθο την προσέλκυση επιχειρηματιών και επενδυτών και την συντονισμένη πρόοδο ενός πυλώνα αειφόρου ανάπτυξης, του βιομηχανικού τομέα. Αντ’ αυτού σε μια περιοχή οριοθετημένη επί χάρτου πάνω από 15 χρόνια τώρα μέσω του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου συναντάμε μια εικόνα τριτοκοσμική, πλήρους απαξίωσης. Οδικό δίκτυο με σαφή εγκατάλειψη καθιστά την πρόσβαση στην βιομηχανική περιοχή της Λέσβου αδύνατη ακόμα και με το πιο σκληροτράχηλο τετρακίνητο όχημα! Επενδυτές ακυρώνουν πρότζεκτ εκατομμυρίων στο νησί αφού καθίσταται από εξαιρετικά επισφαλής έως αδύνατη η εγκατάσταση και λειτουργία νεοσύστατων επιχειρήσεων υπό αυτές τις συνθήκες.
Η ιστορία από άλλες περιοχές της χώρας με βιομηχανικές ζώνες σε εύρυθμη λειτουργία δείχνει την ταχεία ανάπτυξη ευρύτερων περιοχών γύρωθε των ζωνών αυτών. Δίνοντας βάρος και σε αυτόν τον τομέα θα έχουμε προσέλκυση αξιόλογων επενδυτών στο νησί μας. Είναι πλέον ώρα οι αρμόδιοι να δείξουν ενδιαφέρον ώστε να προχωρήσουν οι μελέτες που θα αφορούν στην οργάνωση του χαρακτηρισμένου χώρου στον Καρά Τεπέ – Ουτζά ως βιομηχανικής περιοχής, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο Γ.Π.Σ. Μυτιλήνης.
– Ίδρυση Ιδιωτικών Πανεπιστημίων στην χώρα μας
Επειδή θα ιδρυθούν και στη χώρα μας, κάτω από όρους και προϋποθέσεις Ιδιωτικά Μη Κερδοσκοπικά Πανεπιστήμια εν όψει και του σχετικού νόμου που πρόσφατα ψήφισε το Ελληνικό Κοινοβούλιο, θα παραθέσω ορισμένες σκέψεις που αφορούν ιδίως την χορήγηση των σχετικών αδειών χωροταξικής κατανομής των Πανεπιστημίων αυτών.
Είναι γνωστό ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου ίδρυσε το Πανεπιστήμιο Αιγαίου με έδρα την Μυτιλήνη. Οι Αιγαιοπελαγίτες στήριξαν σ΄ αυτή την προσπάθεια μεγάλες ελπίδες και προσδοκίες, δυστυχώς σήμερα δεν μπορούμε να πούμε ότι οι ελπίδες αυτές πραγματοποιήθηκαν. Τουναντίον χρόνο με τον χρόνο αρκετές σχολές του Πανεπιστημίου με μεγάλη ευθύνη της Πολιτείας υποβαθμίστηκαν και τώρα κινδυνεύουν κάποιες εξ αυτών ακόμα και με κλείσιμο. Το κράτος κάτω απ’ αυτές τις συνθήκες πρέπει να στηρίξει με όλες του τις δυνάμεις το παραμεθόριο Πανεπιστήμιό μας και τους φοιτητές του.
Όμως με την ευκαιρία της δημιουργίας Ιδιωτικών Μη Κερδοσκοπικών Πανεπιστημίων στην χώρα μας οφείλουμε να διεκδικήσουμε την χωροταξική κατανομή αυτών στην περιφέρεια της χώρας και όχι να δοθούν οι άδειες, κλασικά, στην Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα και στην Κρήτη. Η κυβέρνηση πρέπει να κατανείμει τις άδειες Ίδρυσης και λειτουργίας των πανεπιστημίων αυτών στην περιφέρεια της χώρας και προπάντων στο παραμεθόριο νησί μας, ώστε να υπάρχει ισόρροπη ανάπτυξη.
Για τον λόγο αυτό οφείλουμε στα παιδιά μας να ζητήσουμε και να απαιτήσουμε να γίνει μια υψηλού κύρους σχολή στο Βορειοανατολικό Αιγαίο με έδρα την Μυτιλήνη και τούτο διότι τα Νοσοκομεία του Βορειοανατολικού Αιγαίου, της Μυτιλήνης, της Χίου και της Σάμου, επιβεβαιωμένα μπορούν να στηρίξουν μια Ιατρική Σχολή. Είναι χρέος στον τόπο μας όλοι οι φορείς, Βουλευτές, Περιφερειάρχης, Δήμαρχοι, Εργατικά συνδικάτα, όπως και οι Εμπορικοί και Επιστημονικοί Σύλλογοι των νησιών μας να ενωθούμε, με σύσσωμη την κοινωνία των νησιών μας, να διεκδικήσουμε ανυποχώρητα και δυναμικά το καθόλα δίκαιο αυτό αίτημα.
Ο αγώνας αυτός πρέπει να στρέφεται σε δύο μέτωπα: Το ένα είναι να στηριχθεί ο δημόσιος χαρακτήρας του Πανεπιστημίου μας, παράλληλα με την ολοκληρωτική και ανυποχώρητη διεκδίκηση της ίδρυσης μιας υψηλού επιπέδου Ιδιωτικής Μη Κερδοσκοπικής Σχολής στα νησιά του Βορειοανατολικού Αιγαίου.
– Χωροταξικός σχεδιασμός των Παραλιακών ακτών
Προκειμένου να μην ταλαιπωρείται ο κάθε επενδυτής που θέλει να στήσει επιχείρηση στα παράλια του νησιού μας αλλά και στην θαλάσσια περιοχή που εφάπτεται των νησιωτικών ακτών μας πρέπει να γίνει επιστημονικός και κοινωνικός χωροταξικός σχεδιασμός της παραθαλάσσιας ζώνης, ώστε με γρήγορο και διαφανή τρόπο ο κάθε επενδυτής να προχωρά την όποια επένδυσή του.
Μία ενέργεια της πολιτείας που την οφείλει στον κάθε επενδυτή ώστε με διαφάνεια να γίνεται η παραχώρηση και να πάψουν επιτέλους οι αυθαιρεσίες και οι συναλλαγές. Ξεκινάμε λοιπόν τον δίκαιο αγώνα μας για την υλοποίηση των προαναφερόμενων έργων.
Υπάρχουν πολλά που πρέπει να γίνουν στα νησιά μας. Με την παρούσα επισήμανσή μου καλώ κάθε αρμόδιο να επιληφθεί των αρμοδιοτήτων του ώστε να υλοποιηθούν όλα αυτά τα έργα, προκειμένου να δει προκοπή ο τόπος μας και δηλώνω ότι θα είμαι συμπαραστάτης σε κάθε αρμόδιο που θα ζητήσει την βοήθειά μου.
