Τον ήρωα Ταγματάρχη, Βασίλη Παπαγιάννη που αν και καταγόταν από το Αγρίνιο τιμάται ως Λέσβιος, καθώς έπεσε στις 17 Μαΐου του 1918 ως διοικητής του Λεσβιακού στρατού, τίμησε με Επιμνημόσυνη Δέηση σήμερα το πρωί ο Πολιτιστικός Σύλλογος της Επάνω Σκάλας στην προτομή του η οποία βρίσκεται εδώ και 30 χρόνια στο πάρκο του Αγίου Ευδόκιμου.
Ο ήρωας Παπαγιάννης έπεσε ως διοικητής τού τάγματος των στρατιωτών από τη Λέσβο που συμμετείχαν στην ένδοξη Μεραρχία Αρχιπελάγους στη μάχη του Σκρα στην περιοχή του Κιλκίς όπου συνέτριψαν τους στηριζόμενους από τους Γερμανούς Βουλγάρους κατά τον Α Παγκόσμιο Πόλεμο. Το αίμα από τη θυσία των στρατιωτών της πατρίδας μας δεν χύθηκε άδικα, καθώς η ιστορία τους έπλεξε στεφάνια της δόξας.
Μετά την Επιμνημόσυνη Δέηση τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή και οι παρευρισκόμενοι έψαλλαν το Εθνικό Ύμνο ενώ ακολούθησαν ομιλίες από τον Δημήτρη Δελήβεη και τον Γιώργο Γκορτζιώτη για την προσωπικότητα, το ήθος και τον ηρωισμό του Ταγματάρχη Παπαγιάννη. Στον δικό του χαιρετισμό ο πρόεδρος του Συλλόγου της Επάνω Σκάλας Μάκης Βενέτας έδειξε ένα βιβλίο το 2004 που είναι η δουλειά του 2ου Δημοτικού Σχολείου της Μυτιλήνης και εκδόθηκε από τη Δημοτική Αρχή του Άρη Χατζηκομιού καταγράφοντας τα αγάλματα στη Μυτιλήνη. Ο κ. Βενέτας είπε ότι με αυτόν τον τρόπο οι μαθητές «ζυμώθηκαν» με την ιστορία του τόπου τους και τόνισε ότι αυτό το παράδειγμα του συγκεκριμένου σχολείου θα πρέπει να βρει μιμητές. Ο ίδιος μάλιστα εξέφρασε και το παράπονό του ότι ενώ η επί 30 χρόνια προτομή του Παπαγιάννη στο πάρκο του Αγίου Ευδόκιμου στην Επάνω Σκάλα δεν επιδιορθώθηκε όπως πρέπει να γίνεται στα αγάλματα που βανδαλίζονται (καθώς εδώ και χρόνια άγνωστά άτομα έχουν σπάσει να τμήμα του προσώπου του ήρωα), η πολιτεία – όπως είπε – επέλεξε να δημιουργήσει ένα δεύτερο άγαλμα σε μία άλλη περιοχή και εν προκειμένω στο Κιόσκι.
Ο κ. Βενέτας με το βιβλίο του 2004
Η κυρία Βικτωρία συγκίνησε όταν είπε πως κάθε πρωί ανοίγοντας το παράθυρο της και βλέποντας την προτομή του Ταγματάρχη στο πάρκο του Αγίου Ευδόκιμου στην Επάνω Σκάλα, του του λέει “καλημέρα παλικάρι μου”.
