Ήρθε η ώρα να μπεις στο αυτοκίνητο, για τις καλοκαιρινές διακοπές.
Καθώς φορτώνω όλα τα συμπράγκαλα που είναι απαραίτητα για την καλοκαιρινή σου εξόρμηση, θυμάμαι τα παιδικά μου χρόνια.
Τότε οι διακοπές μου ήταν στο χωριό με τη γιαγιά.
Άλλες εμπειρίες.
Εκεί που βγαίναν οι γειτόνισσες με τα βελονάκια και κάθονταν στην πέτρα έξω από το σπίτι της Πέτρας. Εκεί μαζευόντουσαν για να φτιάξουν τη μανέστρα, να τρίψουν τον τραχανά, να κόψουν τις χυλοπίτες.
Για να πω την αλήθεια βαριέμαι το κουβάλημα.
Θέλω να παίρνω μαζί μου μόνο τα άκρως απαραίτητα.
Μαγιό, sagionara, πετσέτα, παρεό, καπέλο, γυαλιά ηλίου, αντηλιακά, after sun, δυο-τρία καφτάνια, τιρμπάν, κι ένα φουτεράκι για το βράδυ στα νησάκια. Και λαπ τοπ.
Όλοι οι άλλοι φορτώνουν ΒΑΛΙΤΣΕΣ, σακ-βουαγιάζ, καρέκλες παραλίας, άπειρα καλλυντικά, ομπρέλες, τέντες, διάφορα αξεσουάρ, σούπερ συνολάκια, σορτς, κλπ. κλπ..
Ουφ κουράστηκα
Εμείς αναγκαστικά παίρνουμε πάντα μαζί μας τη lafuma: Μια συγκλονιστική και απίστευτα zero gravity ξαπλώστρα που έχουμε ανακαλύψει εδώ και χρόνια και σε όποιον τη συστήσαμε μας ευγνωμονεί! Αυτή η καρέκλα έχει γίνει το alter ego μας και δεν πάμε ούτε επίσκεψη χωρίς αυτή.
Στα εκ των ων ουκ άνευ τα νερά και τα βιβλία.
Το αυτοκίνητο τελικά με κείνα και με τούτα γεμίζει ασφυκτικά, ό,τι και να κάνω.
Γουστάρω να πηγαίνω σε βουνά που καταλήγουν στη θάλασσα, σε παραλίες που έχουν αλμυρίκια για δροσιά, σε μέρη που δεν μαζεύεται πολύς κόσμος.
Δεν θέλω μουσικές, ούτε beach bars με ντάμπα ντούμπα.
Θέλω ν’ ακούω το κύμα, τον αέρα και το θρόισμα των φύλλων.
Αποφεύγω τα τζιτζίκια γιατί από μικρή με νευρίαζαν.
Μ’ αρέσουν τα απάτητα μέρη – εντάξει δεν τα βρίσκεις εύκολα Αύγουστο μήνα.
Μ’ αρέσουν τα ταβερνάκια και οι καντίνες στο πουθενά που σου φτιάχνουν αυτοσχέδιες νοστιμιές και κατεβάζεις χλιαρές μπίρες ίσα για να ενυδατωθείς.
Γενικώς οι διακοπές που ψάχνω είναι αυτές που έχουν γαλήνη και καθόλου περιπέτεια.
Μισώ τον αέρα και θέλω τη θάλασσα πάντα λάδι.
Για περιπέτεια διαλέγω άλλους μήνες του χρόνου με λιγότερη ζέστη και άδειους προορισμούς.
Θέλω να κολυμπώ ανάμεσα σε επιβλητικές πέτρες, να βλέπω ηλιοβασιλέματα και να μπαίνω σε διαδικασία ευγνωμοσύνης και διαλογισμού για να ζω το παρόν, να ευχαριστώ το σύμπαν για το κάθε τι που μου επιτρέπει να ζω και να σκέφτομαι τι όμορφα που είναι στις διακοπές, ένα από τα τυχερά της ζωής μας.
Μια τραγανή σπανακόπιτα χωρίς φύλλο
Υλικά
3/4 φλιτζ. τσαγιού αλεύρι σταρένιο, για πασπάλισμα και λίγο λάδι
1 κιλό σπανάκι, πλυμένο, ψιλοκομμένο
μπόλικος άνηθος, ψιλοκομμένος
6 φρέσκα κρεμμυδάκια, ψιλοκομμένα
2 ξερά κρεμμύδια, ψιλοκομμένα
1/2 φλιτζ. τσαγιού ελαιόλαδο
λίγο μπαχάρι σε σκόνη
αλάτι, φρεσκοτριμμένο πιπέρι
2 φλιτζ. τσαγιού αλεύρι για όλες τις χρήσεις
Εκτέλεση
Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180°C.
Λαδώνουμε το μεγάλο ταψί του φούρνου και το πασπαλίζουμε παντού με το σταρένιο αλεύρι. Τινάζουμε καλά το ταψί να φύγει το περιττό αλεύρι.
Βάζουμε το σπανάκι σε μια λεκάνη, προσθέτουμε τον άνηθο, τα κρεμμύδια (φρέσκα και ξερά), το ελαιόλαδο, το μπαχάρι, αλάτι και μπόλικο πιπέρι. Ανακατεύουμε πολύ καλά με τα χέρια, τρίβοντας τα υλικά με τα χέρια μέχρι τα λαχανικά να αρχίσουν να βγάλουν τα υγρά τους.
Ρίχνουμε σταδιακά το αλεύρι, ανακατεύουμε, ώστε να σχηματιστεί ένας πυκνός χυλός. Ίσως δεν χρειαστεί να ρίξουμε όλο το αλεύρι.
Αν το μείγμα δείχνει στεγνό, προσθέτουμε ελάχιστο νερό.
Ψήνουμε για 30 λεπτά και σερβίρουμε.
