Δέκα χρόνια παρουσίας συμπλήρωσε φέτος το Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχοθεραπείας, «Ψυχή & Λόγος», παρέχοντας συμβουλευτική, ατομική και ομαδική ψυχοθεραπεία σε ένα ευρύ φάσμα ψυχολογικών προβλημάτων παιδιών, εφήβων και ενηλίκων.
Σε έναν χώρο προσεγμένο στη λεπτομέρεια, που εκπέμπει τη ζεστασιά και την άνεση του σπιτιού μας, η Ψυχολόγος Ειρήνη Χατζηαναγνώστου δίνει τις απαντήσεις για μία σειρά από προβλήματα αυτού του αντικειμένου, υποστηρίζοντας και θεραπεύοντας τους ασθενείς της, αν και δεν είναι όλοι ασθενείς, υπό την έννοια ότι ο καθένας σήμερα μπορεί να ζητήσει τις συμβουλές και την επιστημονική στήριξη της Ψυχολογίας έστω και για μικροζητήματα που ταλανίζουν την καθημερινότητά του, σε μία προσπάθεια να τα ξεπεράσει και να αυτοβελτιωθεί.
Το γραφείο της κ. Χατζηαναγνώστου βρίσκεται στο κέντρο της Μυτιλήνης, στο δεύτερο όροφο του κτιρίου, στον αριθμό 13 της οδού Καβέτσου, όπου μπορεί να έχει κανείς άμεση πρόσβαση κινούμενος στο κέντρο ή αφήνοντας το αυτοκίνητό του στο κεντρικό πάρκινγκ της Μυτιλήνης.
Ιδιαίτερα για τους γονείς στους σύγχρονους καιρούς μας, η κ. Χατζηαναγνώστου αναλαμβάνει πλήρως τη συμβουλευτική ψυχοθεραπεία εκτός από τους ενηλίκους και στα παιδιά και στους εφήβους, αλλά και για τα ζευγάρια που αντιμετωπίζουν προβλήματα και αρρυθμίες στην συνύπαρξή τους. Και μπορούν να έχουν μία σημαντική ώθηση από την Ψυχολόγο με συμβουλευτική υποστήριξη, όπως και ολόκληρων οικογενειών, δηλαδή των γονιών μαζί με τα παιδιά.
Είναι σημαντικό ότι η Ψυχολόγος κ. Χατζηαναγνώστου αναλαμβάνει και την υποστήριξη φροντιστών ασθενών με νόσο Alzheimer καθώς και ασθενών με χρόνιες ασθένειες. Αν πιστεύετε ότι λόγω κάποιου προβλήματος στη ζωή σας «χάσατε τη γη κάτω από τα πόδια σας», η επίσκεψη στην Ψυχολόγο και η συζήτηση μαζί της θα σας κάνει να αλλάξετε γνώμη.
Το Who is who
H κ. Χατζηαναγνώστου είναι απόφοιτος του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, με τετραετή μεταπτυχιακή εξειδίκευση στη Γνωστική-Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεία με αριθμό μητρώου CBT14-060.
Στην εκπαίδευσή της περιλαμβάνεται η παρακολούθηση του Προγράμματος Εξειδίκευσης «Άνοια και Τρίτη Ηλικία», η Πιστοποίηση Επιμόρφωσης στο πρόγραμμα «Μαθησιακές Δυσκολίες- Δυσλεξία» του Εθνικού και Καποδιαστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, η Πιστοποίηση Μετεκπαίδευσης στις «Αγχώδεις Διαταραχές Παιδιών & Εφήβων», της Ιατρικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, καθώς και η Πιστοποίηση επιμόρφωσης στο πρόγραμμα «Συμβουλευτική και Θεραπεία Ζεύγους και Οικογένειας» του Εθνικού και Καποδιαστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Την πρακτική της άσκηση έκανε στη Νευρολογική Κλινική του Νοσοκομείου ΑΧΕΠΑ της Θεσσαλονίκης, ενώ παρείχε εθελοντική εργασία επί σειρά ετών στο Παιδοψυχιατρικό τμήμα του Ιπποκράτειου Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης, στην Ελληνική Εταιρεία Νόσου Alzheimer και Συγγενών Διαταραχών, καθώς και στην κατ’ οίκον θεραπευτική αντιμετώπιση παιδιών με Αυτισμό μέσω του θεραπευτικού παιχνιδιού Sonrise.
Έχει συμμετάσχει σε ποικίλα συνέδρια και εκπαιδευτικά σεμινάρια στα πλαίσια της συνεχιζόμενης κατάρτισης, ενημέρωσης και εξέλιξης σε τομείς της επιστήμης της.
Είναι κάτοχος Άδειας Ασκήσεως Επαγγέλματος Ψυχολόγου.
Από το 2012 – 2016 εργάστηκε ως Σύμβουλος Ψυχολόγος στο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας (ΣΔΕ) της Μυτιλήνης.
Από το 2012 ξεκίνησε και την επαγγελματική της δραστηριότητα ως ιδιώτης Ψυχολόγος- Ψυχοθεραπεύτρια στο δικό της Κέντρο Συμβουλευτικής και Ψυχοθεραπείας, «Ψυχή & Λόγος», παρέχοντας συμβουλευτική, ατομική και ομαδική ψυχοθεραπεία σε ένα ευρύ φάσμα ψυχολογικών προβλημάτων παιδιών, εφήβων και ενηλίκων.
ΔΕΙΓΜΑ ΓΡΑΦΗΣ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΧΑΤΖΗΑΝΑΓΝΩΣΤΟΥ
«Αισθάνομαι, άρα υπάρχω»
Συναισθήματα; Τι είναι αυτά; Ποια είναι αυτά; Υπάρχουν; Παίζουν ρόλο; Γίνεται εγώ να μην τα αισθάνομαι;
Τα παραπάνω ερωτήματα έχουν όντως τεθεί από ανθρώπους την πρώτη φορά που τους αναφέρω τον καθοριστικό ρόλο των συναισθημάτων. Σαν αυτά να μην υπάρχουν για εκείνους. Σαν να μην έχουν ποτέ αντιληφθεί το πώς αισθάνονται για τα γεγονότα που συμβαίνουν γύρω τους. Πόσο κενή μπορεί να είναι μια ζωή κενή από συναίσθημα; Μια ζωή που ποτέ δεν νιώθω, αλλά μόνο κάνω πράγματα. Αυτά τα δυο, όμως, μπορούν και να συνυπάρχουν. Να νιώθω, δηλαδή, γι’ αυτά που κάνω, που μου συμβαίνουν, που προκαλώ, που προσπαθώ.
Αυτό το ζήτημα της ανυπαρξίας των συναισθημάτων δεν έρχεται έτσι τυχαία και απρόσκλητο σε οποιονδήποτε από εμάς. Αυτό συμβαίνει κυρίως σε ανθρώπους που μεγάλωσαν σε προβληματικές ή δυσλειτουργικές οικογένειες. Μεγάλωσαν με γονείς που δεν στάθηκαν ικανοί να τους ακούσουν, να τους στηρίξουν, να τους αποδεχθούν και να τους σεβαστούν. Πρακτικά και συναισθηματικά αυτό σημαίνει πολλά. Τι; Ότι εκείνα τα παιδιά δεν είχαν κανέναν με τον οποίο να μπορούν να μοιραστούν τα συναισθήματά τους. Αυτό προκαλεί τεράστιο συναισθηματικό πόνο στο παιδί. Πληγώνεται βαθιά και ο μόνος δρόμος που έχει να τραβήξει για να προσαρμοστεί στο δυσλειτουργικό οικογενειακό περιβάλλον είναι η άμυνα. Η άμυνα απέναντι στα συναισθήματά του και στη μοναξιά που του προκαλεί η έλλειψη της δυνατότητας να τα εκφράσει και να τα μοιραστεί. Τότε γιατί να τα έχει; Δεν υπάρχει λόγος, θεωρεί. Δεν του χρησιμεύουν σε κάτι, αφού τελικά το μόνο που του προσφέρουν είναι πόνος. Έτσι, όμως, τα πνίγει και τα απομακρύνει από το πεδίο της επίγνωσής του. Με αυτόν τον τρόπο καταφέρνει να επιβιώσει, πληρώνοντας, όμως, ένα τίμημα. Να μουδιάζει όλο και πιο πολύ. Να χάνει όλο και πιο πολύ την επαφή με τον πραγματικό του εαυτό που ένιωθε, που αισθανόταν ζωντανός μέχρι που τον κλείδωσε σε ένα κουτί μέσα του.
Έπειτα αναρωτιέσαι γιατί νιώθεις κενός. Γιατί δεν ευχαριστιέσαι με τίποτα. Γιατί δεν σε γεμίζει τίποτα. Ούτε το καινούργιο σου αυτοκίνητο, ούτε το ταξίδι που πήγες, ούτε το καινούργιο σου φόρεμα. Προσπαθείς να γεμίσεις, αλλά δεν μπορείς. Συνήθως, όμως, προσπαθούμε να γεμίσουμε κάτι που είναι άδειο…
Ένας τρόπος να φύγεις απ’ αυτή τη θέση, είναι ν’ αρχίσεις να εντοπίζεις και να βιώνεις τα συναισθήματά σου. Ένας αποτελεσματικός τρόπος για να συμβεί αυτό είναι να μιλάς γι’ αυτά με ασφαλείς και υποστηρικτικούς ανθρώπους. Να έχεις κατά νου ότι δεν μπορούν όλοι οι άνθρωποι να σε ακούσουν. Ίσως κάποιοι να μην έχουν και τη διάθεση να το κάνουν. Άλλοι πάλι δεν έχουν μάθει να ακούν.
Είναι τεράστιας σημασίας το ζήτημα των συναισθημάτων. Η μη βίωση και έκφραση αυτών, οδηγεί πολλές φορές σε άλλου τύπου προβλήματα. Βιώνω τα συναισθήματά μου, σημαίνει ότι αισθάνομαι υγιής και ζωντανός.
«Αισθάνομαι, άρα υπάρχω».
«Δεν αισθάνομαι, άρα δεν υπάρχω»;
