Προσωπικά εγώ δεν έχω βγάλει ποτέ το κρέας από τη διατροφή μου, ούτε τα πουλερικά, ούτε γενικώς τα ζωικά. Αν και ομολογώ πως δεν είμαι ο τύπος του “βασικού ένστικτου” που καταβροχθίζει τεράστιες μπριζόλες, grass fed ή εκείνα τα εντυπωσιακά Tomahawk με την κοκάλα.
Τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, η χορτοφαγία έχει μπει για τα καλά στη γαστρονομία και σε μεγάλη αντιπαράθεση με τη κρεατολαγνεία που επίσης ζει και βασιλεύει.
Επειδή μεγάλωσα με την απόλυτη σούπερ βορειοπελαγίτικη και μικρασιάτικη μυτιληνιά κουζίνα, σ’ ένα σπιτικό που τρεις γενιές μαγείρευαν και γεύονταν άπειρες λιχουδιές με απολύτως ισορροπημένο πρόγραμμα διατροφής χωρίς τότε κανείς από μας να συνειδητοποιεί το πόσο σωστό ήταν, έχω να καταθέσω πως τελικά η χορτοφαγία ήταν και είναι μέρος της δικής μας κουζίνας και δεν είναι αυτό που σας έρχεται στο μυαλό σας μόλις ακούσετε αυτή τη λέξη.
Vegan
Αν σκέφτεστε νερόβραστα λαχανικά, ξενέρωτα χορταρικά, άνοστες σαλάτες, ανάλαδα σπανάκια πάνω σε ζυμαρικά, μπουχτιστικά φασόλια ή ρεβίθια που προκαλούν πρήξιμο κάνετε λάθος.
Φεύγοντας από τη λογική πως “ό,τι δεν έχει κρέας δεν είναι ενδιαφέρον“, ανακαλώ στη μνήμη μου τις νοστιμιές που τρώγαμε από τα χεράκια της μαμάς και της γιαγιάς και που μέχρι τώρα τα μαγειρεύω στο σπίτι μου.
Ντολμαδάκια γιαλαντζί, μελιτζάνες ιμάμ, πράσα γιαχνί, λαχανόρυζο, αγκινάρες με αρακά, χορτόπιτα και όλες οι πίτες χωρίς τυρί και κρέας. Φάβα, ρεβιθάδα, φασολάδα. Κουκιά λαδορίγανη, λαχανίδες βραστές, χόρτα του βουνού διαλεγμένα. Σπανακόρυζο με μπόλικο άνηθο και κρεμμυδάκι. Μαυρομάτικα ή χάντρες. Φακόρυζο. Δεν σας ανοίγω την όρεξη;
Για να πάμε ένα βήμα παρακάτω, βάλε και λίγο κάρι στη ζωή σου. Στα χορτοφαγικά ταιριάζουν πολύ τα μπαχαρικά και το τζίντζερ.
Αποτελούν νηστίσιμα φαγητά, ό,τι πρέπει για τη Σαρακοστή και τις μέρες της νηστείας, αλλά και για καθημερινά φαγητά ως εναλλακτική του κρέατος, που ναι μεν είναι η εύκολη λύση, οφείλουμε όμως όλοι συνειδητά να το μειώσουμε όχι μόνο για λόγους υγείας, αλλά και για το καλό του πλανήτη ΓΗ.
Υπερκατανάλωση
Κάθε χρόνο, σφάζονται δισεκατομμύρια ζώα για να θρέψουν τους ανθρώπους με κρέας.
Η υπερκατανάλωση κρέατος αποτελεί πια τη Νο 1 αιτία της κλιματικής αλλαγής.
Η παγκόσμια παραγωγή κρέατος επίσης θα μπορούσε να εξαλείψει χιλιάδες είδη ζώων τις επόμενες δεκαετίες.
Όσο πιο πλούσιες γίνονται οι αναπτυσσόμενες χώρες της γης τόσο πιο πολύ κρέας τρώνε οι κάτοικοί τους.
Η παραγωγή όμως του κρέατος, απαιτεί περισσότερη καλλιεργήσιμη γη.
“Τρώμε” δάση, λιβάδια, φυσικούς βιοτόπους για να αυξήσουμε την παραγωγή κρέατος.
Η αυξανόμενη ζήτηση για κρέας απειλεί τα οικοσυστήματα δεκάδων χιλιάδων ειδών του ζωικού βασιλείου παγκοσμίως.
Γι’ αυτό την επόμενη φορά που θα αποφύγεις να καταβροχθίσεις μια black angus, μια κάποια ειδική κοπή από Kobe beef, ένα μπουτάκι Νέας Ζηλανδίας, θα συμβάλεις στην αποφυγή της επιδείνωσης της κλιματικής αλλαγής, και κάπως έτσι ίσως μπορέσουμε να σώσουμε τον πλανήτη και τελικά θα υπάρχει νερό και φαγητό για όλους.
Τα πράγματα είναι απλά
H εκτροφή των ζώων παράγει:
-Σημαντικές ποσότητες αερίων του θερμοκηπίου
-απαιτεί τεράστιες ποσότητες νερού
-αποψιλώνει μεγάλες εκτάσεις πρασίνου που θα μπορούσαν να καλλιεργηθούν και να απορροφήσουν -ατμοσφαιρικό διοξείδιο του άνθρακα.
Γίνε Vegan ή μισο-Vegan.
Ας αρχίσουμε να τρώμε όπως τρώγανε οι παππούδες μας.
Και μια φορά στις 15 μέρες κρέας.
Στο Μπαλί … Τότε … που ταξιδεύαμε σε ξωτικά και άλλα μέρη.
Εξωτικές εικόνες, φύση, ναοί, παράδοση και απέραντες παραλίες.
Στο Μπαλί πήγα αργά όταν πια είχε γίνει ένας πολύ δημοφιλής τουριστικός προορισμός και που όπως συνήθως συμβαίνει η “επέλαση των βάρβαρων” τουριστών καταστρέφει την αυθεντικότητα. Αν και συνήθως αποφεύγω τέτοιους προορισμούς εκτός αν έχω συγκεκριμένη άποψη γ’ αυτό, στο Μπαλί πήγα και δεν το μετάνιωσα ποτέ. Kαι περιμένω πώς και πώς να ξαναπάω…
Στο Μπαλί, όπως και σε πολλά μέρη της Ασίας, πήγα αγκαλιά με τις οδηγίες και τις συμβουλές και συστάσεις του φίλου μου, του Βύρωνα. “Εξωτολόγος”, με επήρεια στα πιο ενδιαφέροντα ταξίδια – με ζήλια μεγάλη το λέω!
Έτσι με δική του παρότρυνση, όταν ήμουν στο Μπαλί, πήγα στο UBUD, μια Ινδονησιακή πόλη 30.000 κατοίκων, ανάμεσα σε χαράδρες και ορυζώνες. Εκεί επισκέφτηκα ένα γοητευτικό βουδιστικό μοναστήρι.
Εκεί λοιπόν έφαγα ένα από τα ωραιότερα και πιο απλά φαγητά της ζωής μου.
Με πολλή προσοχή κατέγραψα όσα μπορούσα να καταλάβω στον ουρανίσκο μου για να μπορέσω να αντιγράψω τη συνταγή. Σας την χαρίζω.
Ινδονησιακό κάρι λαχανικών
Κάτι σαν λαχανικά γιαχνί με εξωτική νότα. Δοκιμάστε το!
Υλικά
2 μέτριες πατάτες
1 μεγάλο καρότο
300 γρ. κουνουπίδι
1 μεγάλο κρεμμύδι
1 μελιτζάνα
3 σκελίδες σκόρδο
1 φλιτζ. αρακά
1-2 χούφτες φύλλα σπανάκι στο τέλος
2 κ.σ. σκόνη κάρι (για ευκολία)
1 κ.σ. έξτρα τσίλι αν το θέλετε καυτερό
1 κ.σ. τζίντζερ
Εκτέλεση
Σοτάρεις σε μια κατσαρόλα λάδι και τα λαχανικά κομμένα σε μεγάλους κύβους.
Αφού τα σοτάρετε όλα μαζί καλά σε μέτρια φωτιά, ρίχνετε 1/2 φλιτζ. χυμό ντομάτας να σιγοβράσουν μέχρι να μαλακώσουν. Σερβίρετε με γιαούρτι και αν θέλετε έξτρα γεύση, πριν κατεβάσετε το φαγητό ρίξτε 1 κ.σ. φιστικοβούτυρο και ανακατέψτε καλά.
