Την ανάγκη τοποθέτησης σχολικού νοσηλευτή σε κάθε σχολική μονάδα της χώρας, μεταξύ αυτών και στη Λέσβο, εξέφρασαν γονείς μαθητών από το νησί μας με επιστολή τους προς τον Υπουργό Παιδείας. Οι γονείς, με αφορμή το περιστατικό της 17χρονης μαθήτριας που υπέστη αλλεργικό σοκ στο Ηράκλειο Κρήτης, εκφράζοντας την έντονη ανησυχία τους ζητούν την θεσμοθέτηση του σχολικού νοσηλευτή σε κάθε σχολείο, έτσι ώστε να αποφεύγονται δυσάρεστες καταστάσεις. Έπειτα από ενημέρωση της διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας, στα σχολεία της Λέσβου οι σχολικοί νοσηλευτές είναι 4 και έχουν ζητηθεί από το Υπουργείο ακόμα 2 σχολικοί νοσηλευτές, ωστόσο αρκετοί γονείς ζητούν την άμεση κάλυψη και των υπόλοιπων κενών που υπάρχουν. Για τα σχολεία της Λέσβου έγιναν 7 αιτήματα για σχολικούς νοσηλευτές από τα οποία τα 4 εγκρίθηκαν.
Η διαδικασία έχει ως εξής: Η διεύθυνση Δευτεροβάθμιας ζητάει από τα σχολεία τον αριθμό των μαθητών που έχουν ανάγκη από σχολικούς νοσηλευτές και στη συνέχεια ενημερώνεται το Υπουργείο ώστε να τοποθετήσει (έπειτα από την πρόσληψή τους) τον αναγκαίο αριθμό των σχολικών νοσηλευτών στα σχολεία. Το Υπουργείο Παιδείας με ανακοίνωσή του έχει ήδη εξαγγείλει την πρόσληψη σχολικών νοσηλευτών, με την τοποθέτησή τους στα σχολεία να έχει οριστεί για το επόμενο διάστημα.
Μεταξύ άλλων οι γονείς στέλνοντας την επιστολή διαμαρτυρίας στο Υπουργείο Παιδείας αναφέρουν:
«Αξιότιμε κε Υπουργέ,
Με αφορμή τη 17χρονη μαθήτρια, που υπέστη αλλεργικό σοκ στο Ηράκλειο Κρήτης και τη καθυστέρηση αντιμετώπισής της, με συνέπεια την υπό οξυγόνωσή της, θεωρούμε ως Γονείς, άκρως απαραίτητη, την παρουσία σχολικού νοσηλευτή, σε όλες τις σχολικές δομές της χώρας, προκειμένου να μην επαναληφθούν ξανά τέτοια ατυχή, απειλητικά για τη ζωή, περιστατικά, μέχρι να φθάσει η εξειδικευμένη βοήθεια! Αφενός η μη ύπαρξη Νοσηλευτή στο κάθε Σχολείο και αφετέρου οι εκπαιδευτικοί, μη αναλαμβάνοντας, ως μη ειδικοί, ούτε εκπαιδευμένοι, την ευθύνη της παροχής των Πρώτων Βοηθειών, μέχρι να φθάσει η εξειδικευμένη βοήθεια, αυξάνονται οι πιθανότητες ένα ήπιο περιστατικό να εξελιχθεί στο χειρότερο, με απρόβλεπτες συνέπειες εις βάρος του άτυχου μαθητή και της οικογένειάς του. Πώς γίνεται, ο νόμος να επιβάλει, σε όλες τις εταιρείες, με πάνω από 50 εργαζομένους, να έχουν Γιατρό Εργασίας και για τα Σχολεία, με εκατοντάδες μαθητές να μην προβλέπεται και μάλιστα ούτε καν Νοσηλευτής/Νοσηλεύτρια; Ακόμα και στην περίπτωση π.χ. αλλεργικού μαθητή, ο Γονέας, του οποίου, με αίτησή του ζητά Νοσηλευτή/τρια, το αίτημά του, (σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία), απορρίπτεται, αν θελήσει να έχει συγχρόνως και Παράλληλη Στήριξη. Στην περίπτωση, δηλαδή, που ο ίδιος μαθητής είναι π.χ. αλλεργικός και συγχρόνως και με μαθησιακές δυσκολίες π.χ. ΔΕΠ(Υ), σύμφωνα πάντα με την κείμενη νομοθεσία, ο Γονέας πρέπει να αποφασίσει να επιλέξει ένα από τα δύο, Νοσηλευτή ή Παράλληλη Στήριξη αν και αμφότερα αλληλοσυμπληρούμενα και ιδιαίτερα σημαντικά για την ασφάλεια και την πρόοδο των παιδιών μας και των Οικογενειών μας, κυριολεκτικά «πονώντας», όταν η Πολιτεία μας «στερεί», το ένα από τα δύο, άραγε για… «εξοικονόμηση πόρων;» Αλλά και όταν σε ένα Σχολείο, ο Γονέας παιδιού, με μαθησιακές δυσκολίες, ζητήσει και γίνει αποδεκτό το αίτημά του, τοποθέτησης δηλαδή εκπαιδευτικού για την Παράλληλη Στήριξη, αυτομάτως αποκλείεται, για αυτό το μαθητή, η τοποθέτηση Νοσηλευτή/τριας, ανεξάρτητα αν ο ίδιος μαθητής είναι συγχρόνως και αλλεργικός ή και διαβητικός κλπ., πέρα για πέρα παράλογο, άδικο και επικίνδυνο, επιφυλάσσοντας για τα παιδιά μας τα χειρότερα. Τέλος, η θεσμοθέτηση θέσης Νοσηλευτή/τριας, σε κάθε Σχολική δομή, καθίσταται ολοένα και πιο επιτακτική (αναγκαία όσο ποτέ άλλοτε στο παρελθόν), καθόσον ο αριθμός των παιδιών με αλλεργίες, διαβήτη κ.ά. και συγχρόνως (τα ίδια παιδιά) με μαθησιακές δυσκολίες/ΔΕΠ(Υ)) βαίνει συνεχώς αυξανόμενος (χρόνο με το χρόνο)!».
