Πέσανε πολλά γεγονότα τώρα τελευταία.
Και πάντα, όπως συμβαίνει στη ζωή, άλλα ΕΙΝΑΙ όμορφα κι άλλα άσχημα.
Και φυσικά όλα μετράνε.
Γιατί πώς αλλιώς θα γινότανε;
Τα καλοκαιριά πάντα μας κάνουν να ξεχνάμε και έτσι πρέπει να γίνεται για να προχωράμε.
Στα όμορφα
Ήρθαν πολλοί φίλοι από το εξωτερικό για διακοπές στο ελληνικό καλοκαίρι.
Ξεσαλώνουν, διασχίζουν τον τόπο απ’ άκρη σ’ άκρη να γευτούν θάλασσες και βουνά.
Περνούν δρόμους, αφήνουν δρόμους.
Πού τους χάνεις, πού τους βρίσκεις σεργιανούν την Ελλάδα.
Αγαπησιάρικος τόπος η πατρίδα μας.
Τα αεροδρόμια και τα λιμάνια σφύζουν από ζωή και ζωντάνια.
Όλοι τρέχουν να προλάβουν όλα όσα τους στέρησε η πανδημία. Και η διάθεση είναι πληθωρική.
Το ταξίδι αποδεικνύεται ένα υπέρτατο αγαθό.
Ευγνώμονες που το ζούμε, που έχουμε την όποια δυνατότητα, που ελπίζουμε στα μελλοντικά ταξίδια μας.
Στα άσχημα
Χάθηκαν δικοί μας άνθρωποι.
Μετράμε απώλειες και αυτά τα συναισθήματα δεν συνάδουν με την καλοκαιρινή διάθεση. Σε τέτοιες δύσκολες καταστάσεις παραμένω συναισθηματικά εμπλεκόμενη, καθώς δεν δύναμαι να είμαι αμέτοχη και αντικειμενική.
Οι άνθρωποι που χάνονται αφήνουν στίγμα βαθύ στις καρδιές μας.
Άνθρωποι της ζωής μας, φίλοι της καρδιάς μας, δικοί μας άνθρωποι.
Τέτοια εποχή θα τους είχαμε μαζί μας, θα γκαζώναμε τα φουσκωτά στα πελάγη, θα πίναμε ούζα με παστές σαρδέλες, θα τα τσούζαμε το βράδυ με τζιν τόνικ, στα μπαράκια του Μολύβου.
Καλοκαιρινές μελαγχολίες καθώς όσο θα ζούμε θα τους θυμόμαστε και θα μας λείπουν.
Ας είναι.
Όμορφα και παράξενα
-Η πόλη “ολόκληρη” παραγγέλλει καφέ delivery από τα μοδάτα take away cafe για να πιει πρωινό καφέ στο σπίτι πριν ξεκινήσει η μέρα, με αποκορύφωμα το delivery καφέ στον τσομπάνη της Αμαλής, που με το που ξύπνησε αχάραγα έστειλε “παραγγελιά” να του φέρουν το φρέντο στον κοντινό λόφο που βόσκει τα πρόβατα.
-Ο Ζαχαροπλάστης της πόλης είναι η πιο φρέσκια αναπαράσταση ενός αληθινού μυτιληνιού γλυκατζίδικου. Γεύσεις αληθινές, πρωτότυπα παρουσιασμένες από δυο νέα παιδιά με πολλή όρεξη. Ο χώρος φέρνει κάτι από ζαχαροπλαστείο Πιτέλη – για όσους το πρόλαβαν – τα γλυκά μοσχοβολάνε βούτυρο, βανίλια και κανέλα και το στήσιμο του μαγαζιού στο παλιό γιαουρτζίδικο του Γράμμη, είναι για βράβευση.
-Η παρουσία του Λάκη στο περίπτερο του Σωκράτη, δίπλα στα πεζουλάκια είναι ό,τι καλύτερο έχει απομείνει από την πάλαι ποτέ αίγλη του Μακρύ Γιαλού.
-Στα Χίδηρα, στην πλατεία του χωριού, η ταβέρνα «Τούλα», με απίθανη προβατίνα στα κάρβουνα και ντόπιο κατσίκι αξίζει την off road διαδρομή. Αν μάλιστα το συνδυάσεις για να απολαύσεις γευστική δοκιμή του Orange του Μεθυμναίου, θα με θυμηθείς. Βρες οπωσδήποτε εκεί τον Γιάννη Λάμπρου, τον αγαπημένο “επίμονο” οινοποιό!
Γιαουρτόπιτα με μυζήθρα χωρίς σιρόπι: Ένα ελληνικό τσιζ κέικ
Το γιαούρτι το ρίχνουμε στο τέλος όταν το μείγμα είναι κρύο για να μην κόψει.
Υλικά
1/2 κιλό μυζήθρα φρέσκια
500 ml γάλα, πλήρες
200 γρ. ζάχαρη, κρυσταλλική
300 γρ. γιαούρτι, στραγγιστό + extra, για το σερβίρισμα
5 κ.σ. αλεύρι γ.ο.χ.
3 κ.σ. βούτυρο, μαλακωμένο
5 αυγά
Χυμό και ξύσμα από 1 λεμόνι
1 βανίλια
Εκτέλεση
Αδειάζουμε σε μία κατσαρόλα το γάλα, το βούτυρο, τη ζάχαρη, σιγοβράζουμε σε μέτρια φωτιά.
Προσθέτουμε το αλεύρι και ανακατεύουμε μέχρι να σφίξει το μείγμα.
Αποσύρουμε από τη φωτιά, ρίχνουμε τα αυγά ελαφρώς χτυπημένα, ανακατεύοντας συνεχώς, τη μυζήθρα, το χυμό και το ξύσμα λεμονιού, τη βανίλια και ανακατεύουμε. Κατεβάζουμε, αφήνουμε να κρυώσει και ρίχνουμε το γιαούρτι.
Αδειάζουμε το μείγμα σε ένα στρογγυλό πυρίμαχο σκεύος διαμέτρου 30εκ. και το ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180°C στον αέρα για 1 ώρα.
Σερβίρουμε κρύο και συνοδεύουμε με γλυκό σταφύλι.
Κάπως έτσι είναι τα πράγματα
