Πόσο κακό μπορεί να είναι να είσαι μαγείρισσα;

Οι γυναίκες παραδοσιακά μαγειρεύουν για την οικογένεια.
Το να δουλέψει μια γυναίκα στην κουζίνα ενός  επαγγελματικού χώρου ήταν κάποτε πολύ δύσκολο έως ακατόρθωτο.
Να σκεφτεί μόνο κανείς πως σε μια από τις πιο φημισμένες μαγειρικές σχολές της Αμερικής, δεν δεχόταν γυναίκες μέχρι το 1970.
Σήμερα, το 44% από τους 3.000 μαθητές, που φοιτούν εκεί, είναι γυναίκες.
Εδώ και κάποιες δεκαετίες οι γυναίκες αγωνίστηκαν για την ισότητα σε κάθε πτυχή της ζωής τους.  Συχνά οι προοδευτικές ιδεολογίες βοήθησαν σ’ αυτόν το στόχο, όπως και πολλοί άνδρες με ανοιχτά μυαλά.
Έτσι και στη γαστρονομία όλο και περισσότερες γυναίκες εργάστηκαν με επιμονή και υπομονή, σπούδασαν, πέρασαν μέσα από αφιλόξενες κουζίνες με σεφ κέρβερους, και κατάφεραν να γίνουν διάσημες, να ανοίξουν τα δικά τους εστιατόρια και να επικρατήσουν σ’ ένα χώρο που ήταν εντελώς ανδροκρατούμενος.
Κάποτε λέγανε  πως «οι γυναίκες κάνουν για μαγείρισσες, αλλά οι άνδρες κάνουν για chef».

Η ανατροπή έγινε
Αυτές οι μαγείρισσες / σεφ κατάφεραν με επιμονή και το πάθος τους να επιτύχουν σε έναν ανδροκρατούμενο κλάδο, αν και τα  εστιατόρια μέχρι σήμερα τείνουν να διοικούνται από άνδρες.
Από την Julia Child, την Alice Waters, την Cristeta Comerford, την Rachel Khoo, γυναίκες μαγείρισσες διάσημες πια, όπως οι Dominique Crenn, Daniela Soto-Innes, May Chow μέχρι όλες αυτές τις TV personas Donnay Hay, Nigela, Cat Cora κατάφεραν να αλλάξουν τη ροή της ιστορίας.
Στην Ελλάδα εκλεκτές παρουσίες σαν την Γεωργιάννα Χειλιαδάκη, την Ντίνα Νικολάου, την Αργυρώ, την Κωνσταντίνα Φάκλαρη, την Κωνσταντίνα Βούλγαρη-Κοντεσοπούλου, τη Γωγώ Δελογιάννη, κυριαρχούν σ’ αυτό το απαιτητικό περιβάλλον της επαγγελματικής κουζίνας, και αποδεικνύουν ότι η παγκόσμια εστιατορική σκηνή δεν έχει απλώς χώρο, αλλά και απόλυτη ανάγκη για τη γυναικεία παρουσία και συμβολή.
Αν υπάρχει ένα πράγμα που χαρακτηρίζει τις επαγγελματικές κουζίνες, αυτό είναι η στρατιωτική πειθαρχία. Σ’ αυτό οι γυναίκες αναδεικνύονται πρωταγωνίστριες. Τάξη, καθαριότητα, υπακοή, μεθοδικότητα.
Οι γυναίκες αυτές δεν είναι μόνο μαγείρισσες.
Έχουν άποψη, είναι καλλιεργημένες, έχουν κάνει σπουδές, έχουν στιλ, ανακατεύονται στην πολιτική και φέρνουν τα πάνω-κάτω.

Ο νοών νοείτω
Όσο για τους φαλλοκρατικούς χαρακτηρισμούς κάποιων για όλες εμάς τις γυναίκες που ασχολούμαστε με την μαγειρική είτε σαν μαγείρισσες, είτε σαν σεφ, είτε σαν food writers (κουζινογράφοι κατά το ελληνικότερο), έχω να επαναλάβω τα λόγια μιας διάσημης σεφ:
«Η διατροφή είναι μια μορφή ακτιβισμού» και συμπληρώνω ότι πολλές γυναίκες που ασχολούνται μ’ αυτή χρησιμοποιούν ενίοτε τη μαγειρική ως πλατφόρμα για να προωθήσουν την ελεύθερη έκφραση της προσωπικότητας του ανθρώπου, από τις επαγγελματικές του επιλογές, μέχρι και τις σεξουαλικές του προτιμήσεις.
Πόσο αντίρρηση μπορεί να έχει κάποιος;

Υστερόγραφο
…μα δεν έχουν το Θεό τους…;;;;
Πρωινή βόλτα από την φανταστική ακροθαλασσιά.
Η βόλτα από τη Χρυσομαλλούσα στη Βαρειά είναι πανέμορφη.
Και ξέρεις κάτι;
Δεν θέλω να χαλάσει αυτό το φυσικό τοπίο, το μονοπατάκι που έχει δημιουργηθεί από τους καθημερινούς πεζοπόρους δίπλα στο κύμα.
Απλά θα ήθελα όλοι εμείς που περπατάμε για να μαζέψουμε την αύρα της θάλασσας, να ασκηθούμε και να νιώσουμε μια ποιότητα ζωής, να είμαστε ασφαλείς.
Διότι, εδώ και χρόνια δεν είμαστε ασφαλείς.
Κυριολεκτικά περπατάμε μέσα σ’ έναν ταχείας κυκλοφορίας δρόμο που οδηγεί στο αεροδρόμιο και ακόμα παραπέρα.
Πόσο να προσέξουμε εμείς και πόσο οι οδηγοί;
Όλοι αυτοί οι ιθύνοντες, δήμαρχοι, περιφερειάρχες κλπ. κλπ. δεν έχουν καταφέρει να φτιάξουν έναν πεζόδρομο, έναν ποδηλατόδρομο για να διασφαλίσουν τους συμπολίτες μας; Ούτε οι πριν, ούτε οι τώρα.
Μας κοροϊδεύουν;
Πουθενά στον κόσμο δεν υπάρχει τέτοια αντιμετώπιση για το πιο ωραίο κομμάτι της πόλης.
Ε, λοιπόν, είμαι πλέον σίγουρη πως δεν έχουν το Θεό τους!
Καλά Τσικνίσματα!



BBQ SPARE RIBS
Υλικά

1 κιλό χοιρινά παϊδάκια (spare ribs)
1 ξερό κρεμμύδι, ψιλοκομμένο
3 σκελίδες σκόρδο, λιωμένες
1 κ.σ. τζίντζερ φρέσκο, τριμμένο
100 γρ. κέτσαπ
100 γρ. Worcestershire sauce
μπούκοβο καυτερό
1 κουτ. γλυκού ζάχαρη μαύρη

Εκτέλεση

Βράζουμε σε μια μεγάλη κατσαρόλα με 2 λίτρα νερό τα παϊδάκια σε χαμηλή φωτιά για 1 ώρα.
Στραγγίζουμε τα παϊδάκια, τα στεγνώνουμε με χαρτί κουζίνας και τα αφήνουμε να κρυώσουν ελαφρώς. Ετοιμάζουμε τη μαρινάδα ανακατεύοντας όλα τα υπόλοιπα υλικά και τη ρίχνουμε πάνω στα παϊδάκια.
Τα τοποθετούμε στη σχάρα ή στο γκριλ και ψήνουμε γυρίζοντάς τα κι από τις δυο πλευρές μέχρι να γλασαριστούν και να ροδίσουν ελαφρά.
Σε κάθε άλλη περίπτωση, ζεσταίνουμε ένα αντικολλητικό τηγάνι σε δυνατή φωτιά και σοτάρουμε το κρέας για λίγα λεπτά, σε δόσεις, μέχρι να γλασάρει.