Του Μανώλη Φραντζεσκάκη
Πάντα πριν από κάθε ψάρεμά μας όλοι λαχταράμε μια καλή ψαριά. Για να έρθει όμως αυτή η καλή ψαριά υπάρχουν και κάποιες προϋποθέσεις, πριν περάσω όμως σε αυτές καλά θα είναι να ξεκαθαρίσω πώς βλέπω εγώ τον όρο της καλής ψαριάς. Καλή λοιπόν ψαριά θεωρώ κάθε ψάρεμα που περνώ καλά κοντά στη θάλασσα παίρνοντας τις συγκινήσεις που ψάχνω σε συναντήσεις και καλές αναμετρήσεις με αξιόλογα ψάρια, πάντα όμως σε ό,τι μου αναλογεί στα πλαίσια που ορίζει ο νόμος. Καλή ψαριά μπορεί να είναι δεκαπέντε με είκοσι ψάρια γύρω στα πέντε κιλά, μα και δυο ψάρια που το καθένα περνά το κιλό. Στην πρώτη περίπτωση τα δεκαπέντε-είκοσι ψάρια θα με κρατούν σε εγρήγορση για αρκετό χρονικό διάστημα προσφέροντάς μου διάρκεια απόλαυσης στο ψάρεμά μου. Αντίθετα τα δυο μεγάλα ψάρια θα μου προσφέρουν αυξημένη σε ποσότητα αδρεναλίνη μια και η αναμέτρηση και η μάχη μαζί τους είναι σίγουρα πιο συναρπαστική.
Οι περισσότεροι ψαράδες που έχουν διάρκεια σε καλές ψαριές είναι αυτοί που αγαπούν, αυτοί που έχουν πάθος για το ψάρεμα, αυτοί που έχουν ξοδέψει πολύ από τον προσωπικό τους χρόνο ψαρεύοντας και σε συνδυασμό με όλο αυτόν το χρόνο, φυσικά, απαιτούνται να ξοδευτούν και κάποια χρήματα σε εξοπλισμό, βενζίνες και δολώματα. Υπάρχουν φυσικά και οι τυχεροί, αυτοί που ξεκινάν ή ψαρεύουν δίπλα σε τέτοιου είδους ψαράδες.
Θεωρώ λοιπόν μετά την αγάπη και το πάθος για το ψάρεμα το χρόνο ως το Α και το Ω σαν προοπτική για να μπορέσει κάποιος να ξέρει να έχει καλές ψαριές και να μπορεί να αντιστρέφει την παροιμία που λέει: Του κυνηγού και του ψαρά το πιάτο εννέα φορές είναι αδειανό και μια φορά γεμάτο και να την κάνει: Εννέα φορές γεμάτο και μια φορά αδειανό.
Μέσα από το χρόνο ψάρεμα με το ψάρεμα μαθαίνουμε πολλά και διάφορα ψαρεύοντας ξανά και ξανά στους ίδιους ψαρότοπους, μέχρι να μάθουμε τα χούγια τους και πότε και πώς μπορούν να μας δώσουν ψάρια. Υπάρχουν ψαρότοποι γιατάκια που μαζεύονται ψάρια τόπακες, ψάρια μόνιμοι κάτοικοι της περιοχής με ανάλογες καιρικές συνθήκες ή φάσεις του φεγγαριού, όπως υπάρχουν ψαρότοποι περάσματα στους οποίους καταλαγιάζουν τα ταξιδιάρικα ψάρια κι αυτό γίνεται σε συγκεκριμένη εποχή και για κάποιο ανάλογο χρόνο.
Κανέναν ψαρότοπο δεν τον ψαρεύουμε μια φορά μα πολλές και με διαφορετικές καιρικές συνθήκες, εποχές, φάσεις και θέση προς τον ψαρότοπο του φεγγαριού μέχρι που θα μας δώσει το καλύτερό του σε ψάρια. Καλά θα είναι αυτοί που ξεκινάνε ή είναι στην αρχή των ψαρευτικών τους αποδράσεων και εμπειριών να κρατούν κάποιες σημειώσεις από τα ψαρέματά τους για κάθε ψαρότοπο που ψαρεύουν, όπως την ημερομηνία, τη φάση του φεγγαριού, το ύψος των νερών (παλίρροια), τις καιρικές συνθήκες, την θερμοκρασία περιβάλλοντος και αν η ψαριά τους είναι καλή τα δολώματα που πιάστηκαν τα ψάρια. Και ένα μυστικό για νέους αλλά και παλιούς ψαράδες: Βασικό και μεγάλο ρόλο στην όρεξη αλλά και το γυάλωμα των ψαριών παίζει η βαρομετρική πίεση.
Αν λοιπόν η βαρομετρική πίεση είναι πάνω από 1010 bar με κορυφή 1018-20 bar και σε καλό συνδυασμό του φεγγαριού και της παλίρροιας, τότε τα ψάρια είναι στα ρηχά και με αυξημένη την όρεξη. Αν όμως η βαρομετρική πίεση είναι χαμηλή τότε τα ψάρια τα πιάνει πονοκέφαλος, κάποιοι μπορεί να γελάσετε με αυτό, μα έτσι ακριβώς συμβαίνει και ο λόγος είναι ότι φουσκώνει η κύστη ισορροπίας (νιτρική κύστη) που έχουν τα ψάρια πίσω από τον εγκέφαλο λόγω της χαμηλής εξωτερικής πίεσης στην επιφάνια της θάλασσας και χάνουν την όρεξή τους. Έτσι τραβιούνται σε βαθύτερα νερά για να την εξισορροπήσουν, οπότε… εμείς οι ψαράδες της παραλίας κάνουμε απλώς τα δολώματά μας μπάνιο απορώντας γιατί δεν τρώνε τα ψάρια.
Καλές θάλασσες και καλά ψαρέματα σε όλους σας…
